کتاب ها مثل ساختمان بلند هستند، تاثیر مطالعه روی سلامت روانی
به گزارش مجله سلو بلاگ، به گزارش خبرنگاران به نقل از گاردین، دانیل میسون روان پزشک دانش آموخته دانشگاه هاروارد و رمان نویس آمریکایی است که بیشتر از رشته تخصصی اش به خاطر نوشتن رمان های پرفروش در کشورش مشهور شده است. میسون در سال 2007 رمانی با عنوان کشور دور نوشت که در 28 کشور جهان چاپ و ترجمه شد. اخیراً این روان پزشک نویسنده آمریکایی رمانی با عنوان ثبت گذرمن از روی زمین نوشته است که توسط انتشارات مک میلان منتشر شده است و به همین بهانه روزنامه گاردین گفتگویی با این روان پزشک فارغ التحصیل هاروارد و استاد دانشگاه استنفورد انجام داده که اعتقاد دارد نویسندگی و مطالعه کتاب موجب سلامت روان می گردد.
جهت دریافت خدمات پتینه نقاشی ساختمان با گروه ساختمانی آبان در ارتباط باشید. هر گونه خدمات رنگ آمیزی با تکنیک های مدرن پتینه کاری را به ما بسپارید.
رمان جدید شما در زمان منتشر شده است که تقریباً همه کتابفروشی ها به خاطر ویروس کرونا تعطیل هستند. چه احساسی از این مسئله دارید؟ فکر نمی کنید کتاب تان در محل ورود سیاه چاله ای عظیم است؟
این مشکل برای خودم زیاد جدید نیست. در سال 2002 فکر می کردم کتابم با استقبال زیادی روبرو گردد ولی تا ماه ها هیچ اقبالی نسبت به آن وجود نداشت و تقریباً به این تاخیر عادت کردم.
رمان جدید شما (ثبت گذرمن از روی زمین) مجموعه داستان های تاریخی است که به نظر می رسد به این ایام قرنطینه ارتباط نداشته باشد. نگران نیستید از این بی تناسبی؟
خب البته باید گفت که کتاب مثل یک ساختمان بلند است. امیدوار هستید چیزی معنی دار بنویسید ولی از نظر انسان های دیگر چندان معنی ندارد. در حال حاضر بله نگران هستم چون همه انسان ها در دنیا با چالش حیات روبرو هستند ولی کتاب نوشتن از نگاه ویروس ها سخت است. فعلاً داستانی از نگاه ویروس ها ندارم و مجبورم همان سبک خودم را ادامه دهم.
شما شبیه آنتون چخوف یک پزشک هستید. رابطه بین این دو شغل نویسندگی و طبابت چیست؟
البته من سال های تحصیلم وقت نوشتن نداشتم چون ارتباط خاصی با دنیای بیرون نداشتم. ولی همواره دوست داشتم در زندگی شخصی نویسندگی حضور داشته باشد. مطالعه کتاب و نوشتن آن روی سلامت روانی تاثیر مثبت دارد و به عنوان یک روان پزشک احتیاج به سلامت روانی دارم. به طور اساسی برای نوشتن احتیاج به ارتباط با دیگران دارم و شغل پزشکی این زمینه را فراهم نموده است. خودم هم دوست ندارم در یک اتاق نشسته و در دنیای درونم باشم. دوست دارم بنویسم و با دیگران ارتباط برقرار کنم.
این دو شغل باعث تقویت یکدیگر می شوند؟
بله، تا اینجای زندگی من همواره شخصیت هایی که در داستان ها آورده می شوند از بیمارانم الهام گرفته شده است. معمولاً در بیمارستان روزی 10 بیمار را ویزیت می کنم و دیدار و حرف زدن با این بیماران همگی شبیه داستان هایی هستند که تنها یک نفر باید آنها را روی کاغذ بنویسد.
تا کنون به فکر چاپ کتاب از این داستان ها بودید؟
البته در این زمینه مسائل اخلاقی وجود دارد. باید رضایت بیماران گرفته گردد که داستان شان چاپ گردد یا نه ولی در حالت کلی ارتباط با انسان ها چه بیمار و چه سالم برای نویسندگان لازم است.
به نظر شما شیوع ویروس کرونا و بیماری های همه گیر روی سلامت روانی تاثیر منفی دارند؟
البته هیچ داده و اطلاعات آکادمیک برای این مسئله وجود ندارد ولی کارشناسان و دانشمندان علوم روان شناسی معتقدند مسائل و مسائلی مثل بحرانی های مالی، زیستی و دیگر حوادث روی سلامت روانی انسان ها تاثیر منفی دارند.
آیا مطالعه موجب سلامت روان می گردد؟
روی خودم که تاثیر مثبتی داشته است. یادم هست وقتی اولین بار رمان جنگ و صلح تولستوی را خواندم احساس گیجی داشتم ولی وقتی آنا کارنینا و مادام بوواری را خواندم احساس خوبی داشتم. بستگی به نوع کتاب دارد فکر کنم. نوع شخصیت پردازی و داستان گویی نویسنده به ارتباط و احساس خوانندگان ارتباط دارد. من که با خواندن رمان های کلاسیک احساس خوبی دارم.
الان مشغول خواندن چه داستانی هستید؟
سفر بیگل نوشته چارلز داروین و مجمع الجزایر مالاریا آلفرد راسل.
منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران