یک پنجم مردم دنیا سرما را حس نمی نمایند - مجله سلو بلاگ

به گزارش خبرنگاران از ایسنا، محققان دانشگاه کارولینسکا (Karolinska) در سوئد، 32 مرد سالم 18 تا 40 ساله را در آبی با دمای 14 درجه سانتی گراد قرار دادند تا زمانی که دمای بدنشان به 35.5 درجه سانتی گراد برسد.

آن ها سپس فعالیت الکتریکی عضلات را آنالیز کردند و از عضلات نمونه برداری کردند تا میزان ترکیبات پروتئین و فیبر داوطلبان را بسنجند.

پروتئین آلفا اکتینین 3(α-actinin-3) که در فیبرهای انقباض سریع وجود دارد در عضلات 20 درصد این افراد یافت نشد و نبود آن باعث می گردد افراد در حفظ دما بهتر عمل نمایند.

این عضلات بدون پروتئین، فیبرهایی با عملکرد انقباضی بسیار آرام تری داشتند که نشان می دهد فعالیت کم آن ها تاثیر بیشتری در ایجاد گرما دارد.

این موضوع به فردی که پروتئین ندارد این امکان را می دهد تا دمای بدنش را به نسبت کسی که پروتئین و فیبرهای انقباضی سریع دارد بهتر کنترل کند.

محققان معتقدند پس از آن که 50 هزار سال پیش انسان ها از آفریقا مهاجرت کردند، تنوع ژنتیکی آن ها را از سرما محافظت نموده است.

براساس این مطالعات محققان بر این باورند که 1.5 میلیارد نفر در سراسر دنیا این نوع ژن را دارند که باعث می گردد در برابر سرما مقاوم تر باشند.

هاکان وستربلاد، از نویسندگان مقاله می گوید: مطالعات ما نشان می دهد که چگونه کمبود پروتئین آلفااکتینین3 باعث مقاومت در برابر سرما می گردد که تکاملی در نتیجه مهاجرت به مناطق سرد بوده است. همچنین ماهیچه های اسکلتی اهمیت زیادی در ایجاد گرما دارند.

بر اساس تحقیقات، این موضوع احتمالا به علت افزایش تونوس عضلانی و کند شدن انقباض عضلات در اثر کمبود اکتینین 3 است.

هنگام قرار دریافت در آب سرد افرادی که این نوع ژن را داشتند به جای لرزیدن افزایش در تونوس ماهیچه ای را نشان دادند.

اگرچه از دست دادن پروتئین اکتینین3 به بیماری های عضلانی ارتباطی ندارد اما می تواند باعث مختل شدن عملکرد ما هنگام انجام فعالیت های قدرتی گردد.

برای آزمایش این نظریه محققان 32 مرد بین 18 تا 40 سال را در آب 14 درجه سانتی گراد به مدت 20 دقیقه با فواصل 10 دقیقه ای قرار دادند. این آزمایش به طور کل دو ساعت به علاوه 50 دقیقه فاصله در بین کار زمان برد.

7 نفر از 10 مردی که نوع ژنتیکی مورد نظر را داشتند توانستند دمای بدنشان را بالای 35.5 حفظ نمایند در حالی که تنها 3 نفر از 10 نفر گروه دیگر پیروز به انجام این کار شدند.

به طور متوسط کمبود اکتینین 3 باعث از دست رفتن نیمی از دمای روده و ساق پا شد. افراد دارای گونه خاص ژنی انقباض کندتر داشتند در حالی که این موضوع در دسته دیگر متفاوت بود. مقاومت در برابر سرما باعث افزایش مصرف انرژی در افراد دارای این نوع ژن نمی گردد.

نتایج تحقیقات بر روی موش ها همچنین نشان داد که کمبود اکتینین3 باعث افزایش چربی قهوه ای که در پستانداران و نوزاد انسان ها باعث ایجاد گرما می گردد نخواهد شد.

پروفسور ماریوس برازایتیس، نویسنده دیگر مقاله از دانشگاه ورزش لیتوانیایی در کائوناس، لیتوانی، اضافه نمود: اگرچه راه های بسیاری برای مطالعات آینده وجود دارد اما این نتایج، دانسته های ما را در خصوص جنبه های تکاملی مهاجرت انسان افزایش می دهد.

اگرچه این مقاومت در برابر سرما توسط نبود اکتینین3 می تواند یک مزیت برای مهاجرت به مکان های سردتر باشد اما می تواند برای جوامع مدرن امروزی مضر باشد. زیرا این جهش که هنگام کمبود غذا و انرژی رخ داده می تواند باعث ایجاد چاقی و دیابت نوع 2 و مسائل متابولیسمی گردد.

هنوز معین نیست که آیا کمبود اکتینین3 بر روی تجمع چربی قهوه ای و کنترل سرما در جنین انسان که بقای آن از مهم ترین موضوعات در زمان مهاجرت بوده نقش دارد یا خیر.

اگرچه ممکن است این نوع ژن در نوزادی باعث انقباضات کند گردد اما شاید در بزرگسالی رخ ندهد. همچنین تاثیر این کمبود برا تحمل گرما و پاسخ به فعالیت های ورزشی هنوز معین نیست.