کلیشه های مضحک، اما مرسوم سینما که واقعیت ندارند - مجله سلو بلاگ

در حالی که بسیاری از این کلیشه ها بسیار واضح و غیرواقعی بوده و خیلی زود ما را متوجه غیرواقعی بودن خود می سازند، اما آنقدر در سینما فراگیر و مرسوم شده اند که مخاطبان عام در واقع آن ها را واقعی و منعکس نماینده واقعیت زندگی در زمان فیلم می دانند. این کلیشه ها چنان در طول زمان در ذهن ناخودآگاه مخاطبان نقش بسته اند که در واقع می توان آن ها را بازنویسی واقعیت دانست.

10. تفنگ های دارای صدا خفه کن هیچ صدایی ندارند

در تمامی فیلم های اکشن امروزی شخصیتی را می بینیم که با وصل کردن یک صدا خفه کن به سلاحش، صدای بیرون جهیدن گلوله از لوله را به یک صدای ناچیز شبیه ویز تبدیل می نماید. اما واقعیت این است که صدا خفه کن ها تنها می توانند صدای شلیک گلوله را به مقدار محدودی کاهش دهند. تراز شدت صدای میانگین شلیک گلوله بین 140 تا 190 دسی بل است و صدا خفه کن تنها می تواند این عدد را بین 15 تا 45 دسی بل کاهش دهد به نحوی که پس از استفاده از آن نیز صدای شلیک قابل توجه خواهد بود.

یکی از واقعی ترین سکانس های تاریخ سینما در خصوص استفاده از صدا خفه کن، در فیلم هویت بورن (The Bourne Identity) رخ می دهد جایی که شخصیت کانکلین (کریس کوپر) با یک تپانچه دارای صدا خفه کن در انتهای فیلم ترور می گردد و شلیک ها صدایی متمایز و تا حد قابل قبولی بلند فراوری می نمایند که انعکاس خاصی نیز دارند.

9. تهوع صبحگاهی بهترین نشانه بارداری است

تمام فیلم های کمدی.رمانتیک که در آن یکی از شخصیت های اصلی باردار می گردد تقریباً همیشه شامل صحنه ای است که در آن زن مورد نظر به یکباره دچار ناخوشی و حالت تهوع صبحگاهی می گردد و او در کمال ناباوری متوجه می گردد باردار است و بعدش هم آن تعجب و غافلگیری همیشگی. همیشه تنها دلیل حالت تهوع زنان در فیلم های اینچنینی بارداری است و نه چیز دیگری و این اتفاق نیز همیشه یک روز پس از داشتن رابطه جنسی رخ می دهد، حالتی که در ابتدا او آن را یک دل پیچه یا ناراحتی مرسوم معده فرض می نماید.

به طور کلی، دل پیچه و تهوع صبحگاهی ناشی از بارداری تا حدود 8 هفته پس از لقاح رخ نمی دهد و مطالعات نشان می دهد که تنها 60 تا 70 درصد زنان در طی بارداری خود با حالت تهوع صبحگاهی روبرو می شوند. شاید واقعی ترین سکانس مربوط به حالت تهوع زنان در سینما مربوط به فیلم فارگو (Fargo) باشد که در آن پلیس بارداری به نام مارژ (فرانسس مک دورمند) هنگام آنالیز یک صحنه قتل حال بهم زن، حالت تهوع پیدا نموده و بالا می آورد و به همکار خود می گوید که این اتفاق همان تهوع بارداری است.

8. واضح کردن تصویر

این کلیشه نه تنها در فیلم های جنایی بلکه در سریال های تلویزیونی نیز فراگیر است جایی که یک شخصیت راهی برای واضح کردن و بهبود کیفیت یک تصویر تار پیدا می نماید تا به سرنخ های بیشتری برای تحقیقات خود دست یافتند که معمولاً به چهره فرد مورد تعقیب مربوط می گردد. خنده دارترین مورد استفاده از کلیشه در فیلم بلید رانر (Blade Runner) رخ می دهد جایی که دکارد (هریسون فورد) از یک تکنولوژی بسیار پیشرفته تحلیل عکس برای واضح کردن جزییاتی از عکس ژورا (جوانا کسیدی) استفاده می نماید که به طرز مضحکی غیرمنطقی جلوه می نماید.

علیرغم اینکه امروزه هر کسی یک دوربین و یک ابزار پایه ویرایش تصویر در جیب خود دارد اکثر افراد نمی دانند که یک عکس نمی توانند به شکلی جادویی اطلاعاتی فراتر از کیفیت اصلی خود را تنها با چند کلیک ساده فاش کند. البته ابزار هایی وجود دارند که می توان از آن ها برای تمیز کردن تصویر و برداشتن افکت های مزاحم و مخدوش نماینده با قدرتی بسیار محدود استفاده کرد، اما تکنولوژی خاصی برای فاش کردن جزییاتی قابل توجه در یک عکس وجود ندارد.

7. نارنجک باعث انفجار های بزرگ می گردد

تقریباً تمام فیلم های اکشن را باید در این کلیشه مقصر دانست. هر بار که شخصی یک نارنجک را رها می نماید، انفجاری عظیم رخ می دهد که شخصیت های بد داستان را چندین متر به عقب پرتاب می نماید، تمام ساختمان را نابود می سازد و به طور کلی هر چیزی که سر راهش باشد را از بین می برد. علیرغم آن چیزی که فیلم ها و بازی های ویدیویی به شما می گویند، نارنجک های واقعی در واقع خسارت بسیار کمی ایجاد می نمایند.

آن ها نه باعث انفجار های بزرگ می شوند و نه شعاعی بزرگ از اطرافشان را نابود می نمایند. در واقع با انفجار نارنجک مقداری دود، یک صدای ناشی از انفجار شبیه بَنگ و مقداری آسیب به شعاع نزدیک محل انفجار رخ می دهد. یکی از معدود فیلم هایی که انفجار نارنجک را به درستی به تصویر کشیده فیلم خط سرخ باریک (The Thin Red Line) است، جایی که گروهبان کک (وودی هارلسون) به صورت اتفاقی نارنجکش را منفجر می نماید که به یکباره تکه و پاره نشده بلکه تقریباً بدنش دست نخورده باقی مانده هر چند می میرد.

6. بیهوش شدن در اثر ضربه اتفاق چندان بدی نیست

کوبیده شدن سر به جایی یا برخورد چیزی با سر و بیهوش شدن، معمولاً در فیلم ها اتفاقی است که چندان خطرناک جلوه نمی نماید. اگر چه بیشترین موارد چنین اتفاقی را در فیلم های بازگشت به آینده (Back to the Future) در خصوص شخصیت مارتی مک فلای (مایکل جی فاکس) می بینیم، اما این کلیشه در فیلم های اکشن، تریلر و ترسناک نیز مرسوم است و صدمه به سر را تنها با یک مدت بیهوشی یا خواب می توان از سر گذراند بدون اینکه آسیبی طولانی مدت و پایدار داشته باشد.

در واقعیت، اما ضربه به سر و بیهوش شدن برای تنها چند دقیقه نیز می تواند به آسیب مغزی مرگبار منتهی گردد و بیهوش بودن برای مدتی بیش از چند دقیقه نیز شانس شما برای بیدار شدن را به شدت کاهش خواهد داد چه برسد به اینکه بیدار شوید و خود را بشناسید. البته دیدن فیلمی که شخصیت اصلی پس از وارد شدن ضربه به سر نیمی از طول فیلم را در بیمارستان می گذراند نیز چندان جذاب و خوشایند نخواهد بود.

5. خودرو ها به شدت اشتعال زا هستند

این کلیشه را هواداران فیلم های اکشن دوست دارند .هرچقدر هم که احمقانه و غیرواقعی جلوه کند. که هر خودرویی در واقع یک جعبه آتش زا روی چهار چرخ است که شلیک تنها یک گلوله به درون باک بنزین آن برای به هوا بردن کل خودرو کافی است. در چنین مواردی معمولاً انفجاری بزرگ با شعله های سوزان و بلند رخ می دهد و خودرو را چندین متر به هوا می فرستد. اگر چه همه ما از این موضوع آگاهیم که یک تصادف می تواند باعث آتش دریافت خودرو گردد، اما چنین اتفاقی در زندگی واقعی به ندرت رخ می دهد، دستکم در مقایسه با فیلم ها.

البته در بعضی از فیلم ها نیز چنین کلیشه ای تصحیح شده و به شکلی باورپذیرتر به تصویر کشیده شده است. در فیلم آخرین قهرمان ژانر اکشن (Last Action Hero)، وقتی که جک اسلیتر معروف (آرنولد شوارتزنگر) از دنیای فیلم به دنیای واقعی قدم می گذارد، وقتی می بیند که تنها با شلیک چند گلوله به یک خودرو نمی توان آن را به گلوله ای از آتش تبدیل کرد شوکه می گردد.

فیلم خیابان جامپ شماره 12 (21 Jump Street) نیز در این زمینه به شکلی عالی و واقعی کار می نماید، به خصوص در سکانس پایانی تعقیب و گریز با خودرو که انفجار های کلیشه ای هیچگاه رخ نمی دهند تا اینکه در نهایت یک انفجار بزرگ با قفسه مرغ ها آغاز می گردد.

4. دستگاه های شوک انسان ها مرده را زنده خواهند کرد

وقتی که یکی از شخصیت های مهم فیلم روی تخت بیمارستان قلبش از کار می افتد، معمولاً یکی از دیگر شخصیت های اصلی داستان که می تواند پزشک یا هر کس دیگری باشد، از دستگاه شوک برای بازگرداندن او به زندگی استفاده می نماید و در واقع با وارد کردن شوک به سینه فرد، قلب او را دوباره به کار می اندازد. این ایده چنان شایع است که حتی تریلر کالت کلاسیک مرگ بازان (Flatliners) بر اساس همین ایده ساخته شده است، جایی که گروهی از دانشجویان پزشکی در واقع خود را می کشند تا دنیای آنسوی مرگ را تجربه نمایند و در نهایت با یک دستگاه شوک به زندگی زمینی بازگردند.

خوشبختانه بسیاری از ما هیچگاه با دستگاه شوک روبرو نشده و ناچار به استفاده از آن نمی شویم، اما نحوه عملکرد این دستگاه که در فیلم ها نشان داده می گردد را براحتی و بدون هیچ شک و تردیدی باور می کنیم. در واقع، اما دستگاه شوک هیچ کاری با قلبی که از کار افتاده نمی تواند انجام دهد.

در این گونه موارد، پزشک یا پرستار باید با تزریق آدرنالین به فرد آغاز به انجام عملیات احیای قلبی ریوی موسوم به CPR نماید تا قلب را شاید بار دیگر به کار بیندازد. دستگاه شوک الکتریکی در واقع در صورت فعالیت الکتریکی نامنظم و غیرعادی در قلب یا همان ریتم نامناسب قلب استفاده می گردد، جایی که شوک می تواند قلب را ریست نموده و به تپش طبیعی و سالمش برگرداند.

3. می توان زهر را از زخم بیرون کشید

اگر یک شخصیت سینمایی مسموم گردد، چه این کار توسط یک فرد شرور اجرا شده و چه تنها در اثر گزش یک جانور سمی اتفاق افتاده باشد، اغلب اوقات توصیه می گردد که یکی از افراد نزدیک به او سم یا زهر را با مکیدن از محل زخم خارج کند. این کلیشه منبع سکانس های کمیک بسیاری در فیلم های سال های اخیر مانند گریمزبی (Grimsby) شده است. اما در زندگی واقعی، کوشش برای خارج کردن زهر به وسیله مکیدن خون محل گزش یا زخم نه تنها بیفایده بلکه برای شخص مکنده نیز خطرناک است.

در خصوص زهر مار، ترکیبات سم به سرعت در بافت های عضلانی قربانی پخش می شوند و مکیدن زخم یاریی به خارج شدن این ترکیبات از بدن فرد نخواهد کرد و تنها راه یاری استفاده از پادزهر تزریقی است. علاوه بر این، بسته به ماهیت زهر، شخص مکنده ممکن است بافت های دهان خود را در معرض خطر قرار دهد به نحوی که در صورت داشتن کوچکترین زخمی در دهان، ممکن است زهر مکیده شده به درون بدن خود او منتقل گردد. بدین ترتیب توصیه ما این است که در چنین مواردی به هیچ عنوان دست به چنین کاری نزنید.

2. می خواهم با وکیلم تماس بگیرم

اکثریت قریب به اتفاق فیلم های جنایی و به خصوص سریال های تلویزیونی این ژانر شخصیت های بزهکاری را می بینیم که به محض دستگیر شدن تقاضای تماس با وکیلشان را دارند و طوری القا می گردد که از لحاظ قانونی، چنین افرادی حق یک تماس تلفنی با وکیل یا اعضای خانواده خود را دارند. اگر چه امروزه در بسیاری از ایالت های آمریکا زندانیان آزادانه از تلفن استفاده می نمایند، اما چنین چیزی در همه جای دنیا وجود نداشته و تصمیم گیری در خصوص آن تنها توسط نیرو های پلیس و بنا بر رفتار فرد زندانی گرفته می گردد.

با این وجود هیچ محدودیتی برای تعداد تماس های تلفنی که یک زندانی می تواند داشته باشد نیز وجود ندارد. نیرو های پلیس در صورتی که فکر نمایند تماس تلفنی شما برای از بین بردن شواهد و مدارک یا انجام جنایت خواهد بود اجازه این کار را به شما نخواهند داد.

1. پلیس های مخفی باید در صورت درخواست هویت خود را فاش نمایند

این کلیشه معمولاً در سریال ها و فیلم های پلیسی دیده می گردد و بدین توضیح است که اگر از فردی پرسیده گردد که آیا پلیس مخفی است، او از لحاظ قانونی ملزم به افشای هویت واقعی خود برای جلوگیری از درگیری و تقابل با نیرو های پلیس است. در فیلم های زیادی می بینیم که بعضی پلیس های مخفی خیلی راحت به هویت خود به عنوان پلیس مخفی اعتراف نموده و این موضوع آنقدر خنده دار است که حتی جنایتکاران نیز ادعای آن ها را باور نمی نمایند و این همان اتفاقی است که برای شخصیت لارنس فیشبرن در تریلر کالت کلاسیک پوشش عمیق (Deep Cover) افتاد. البته این موضوع به هیچ عنوان صحت ندارد.

هیچ پلیس مخفی در هیچ جای دنیا به پلیس مخفی بودن اعتراف نخواهد کرد، زیرا بیش از هر چیز دیگری، با این کار احتمال کشته شدن یا دستکم به خطر افتادن جان او در لحظه اعتراف بسیار بالاست.

چنین واقعیتی در فصل دوم سریال بریکینگ بد (Breaking Bad) به زیبایی به تصویر کشیده می گردد جایی که شخصیت مواد فروش و احمق بَجر با یک پلیس مخفی روبرو می گردد که در ظاهر قصد خرید مواد را از او دارد و تصدیق می نماید که پلیس مخفی نیست، اما به محض خریدن مواد مخدر بجر را دستگیر می نماید.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

1com.ir: مجله کامپیوتر: هر چی در مورد تکنولوژی و کامپیوتر بخوای بدونی اینجا هست