اپل دوباره سراغ رنده رفته چراکه آپگرید کردن سطل آشغال سخت است! - مجله سلو بلاگ

معینا اولین نسل مک پرو برای اپل کافی نبوده و این شرکت از فرصت استفاده کرد و چند روز پیش، جدیدترین نسل این کامپیوتر را معرفی کرد تا بازهم ثابت کند که می تواند رنده های زیبایی بسازد.

اما چه شد که اپل تصمیم گرفت از طراحی سطل آشغال، دوباره سراغ رنده برود؟ مک پرو نسل دوم که در سال 2013 معرفی گردید، بارها و بارها به خاطر تشابه آن به سطل آشغال مورد تمسخر نهاده شد و حالا می خواهیم آنالیز کنیم که چرا طراحی این کامپیوترها در نسل سوم دوباره شبیه به نسل اول شده است.

خب، این شوخی ها را که کنار بگذاریم، بالاخره معین شده که کامپیوترهایی شبیه به مک پرو نسل دوم، نمی توانند به سادگی ارتقا یابند و از قطعا بهتری در آن ها استفاده کرد. این موضوع تا جایی پیش رفت که شرکت اپل در سال 2017، به دلیل مسائل نسل دوم مک پرو مجبور به عذرخواهی شد. درواقع محصولی که به عنوان نسل دوم مک پرو ساخته شده، محدودیت هایی مخصوصا در زمینه خنک کردن دارد و نمی توان از پردازنده های گرافیکی جدیدی در آن استفاده کرد و به طور خلاصه، تمام مسائل این نسل مربوط به طراحی آن می گردد.

درواقع اپل در آن موقع یک نکته را فراموش نموده بود و آن این است که کاربران حرفه ای و یا به اصطلاح Pro، می خواهند که خودشان قطعات داخلی کامپیوترشان را ارتقا دهند. اما با طراحی کیس های سیلندری، این موضوع امکان پذیر نیست و جدا از مک پرو نسل دوم، نمونه های ویندوزی بسیاری هم در این زمنیه وجود دارد که بگذارید سراغ آن ها برویم.

عکس بالا، متعلق به کامپیوتر سامسونگ ArtPC Pulse است و بگذارید بخشی از دفترچه راهنمای آن را باهم بخوانیم:

آنطور که در تصاویر بالا هم معین است، این کامپیوتر از نوع ماژولار خواهد بود و می توان ماژول حافظه اضافی را زیر بلندگوی این کامپویتر نصب کرد. اما معین نیست که آیا سامسونگ توانسته از این ماژول ها به فروش برساند یا خیر. حتی ماژول های بیشتر (حتی با حافظه بیشتر از یک ترابایت) هم برای این کامپیوتر ساخته نشد. جالب اینجاست که ماژول حافظه نیز در بسته بندی این کامپیوتر وجود داشت و با این وجود معین نیست چرا اصلا حافظه این کامپیوتر به صورت ماژولار درآمده است.

ارتقا Corsair One کاملا ساده خواهد بود. این جمله ای است که Corsair که سازنده کامپیوتری است که در بالا مشاهده می کنید، در زمان عرضه این محصول اظهار داشت. البته ارتقا این کامپیوتر فقط محدود به ارتقا حافظه رم و حافظه SSD می شد و اینطور نبود که این کامپیوتر گیمینگ را بتوانید از نظر پردازنده یا گرافیک، آپگرید کنید.

به طور کلی با توجه به اینکه سوکت های CPU، منبع تغذیه و گرافیک این کامپیوتر از نوع استاندارد بودن، باید بتوان این محصول را ارتقا سخت افزاری داد اما کارکنان Corsair توصیه می نمایند سراغ برزورسانی هیچ کدام از این موارد نروید چرا که با دردسرهای مختلفی روبرو می شوید و حتی ممکن است به یک مادر برد جدید احتیاج داشته باشید.

وقتی MSI کامپیوتر MSI Vortex که در بالا مشاهده می کنید را معرفی کرد، رسما در تبلیغات خود اظهار داشت که می توانید به لطف طراحی ماژولار این کیس، کارت گرافیک را تعویض کنید. خب این عالی است، مگر نه؟ واقعیتش را بخواهید نه! کارت گرافیک ماژولار این کامپیوتر از نوع MXM است و در بازار نمی توانید گزینه های زیادی برای کارت های گرافیک MXM پیدا کنید. اگر هم گزینه مورد نظر خود را پیدا کنید، قیمت زیادی خواهد داشت و بدتر از آن، ما نتوانستیم نحوه تغییر کارت گرافیک در این کامپیوتر را حتی در وب سایت MSI، پیدا کنیم.

نهایتا MSI تصمیم گرفت تا کیس های کوچک جدید خود را با نام Trident عرضه کند که طراحی متفاوتی داشت و سپس برای ارتقا سخت افزار آن نیز، آموزش هایی ویدیویی منتشر کرد.

کامپیوتر بالا، HP Pavilion Wave نام دارد و این کامپیوتر، اصلا برای کاربران حرفه ای ساخته نشده. درواقع این محصول قرار است یک کامپیوتر میان رده باشد اما در هر صورت، طراحی این محصول هم به گونه ای است که در دفترچه های راهنمای آن نوشته شده که این شاسی برای ارتقا سخت افزاری طراحی نشده است.

اگرچه بسیاری از کامپیوترهای سیلندری ویندوزی در سال های 2015 و 2016 و برای پاسخ به طراحی مک پرو عرضه شده اند و نمی توان آن ها را ارتقا سخت افزاری داد ولی Asus Mini PC ProArt تنها کامپیوتر ویندوزی جمع و جوری است که معینات سخت افزاری واقعا خوبی دارد. این کامپیوتر با پردازنده Core i9، گرافیک Nvidia Quadro P4000 و تا 64 گیگابایت حافظه رم عرضه می گردد و همه این ها در بدنه ای کامپکت و جمع و جور نهاده شده است.

اما متاسفانه این کامپیوتر را هم نمی توان باز کرد و ارتقا سخت افزاری داد. ایسوس حتی در دفترچه محصول نیز باز کردن این کامپیوتر را قدغن نموده و می گوید این کار، گارانتی محصول را باطل می نماید. البته اگر گارانتی برای شما اهمیت نداشته باشد و باز هم بخواهید خودتان برای مثال کارت گرافیک محصول را ارتقا دهید، کار سختی خواهید داشت که کارت گرافیک تک اسلاته مخصوص برای این کامپیوتر پیدا کنید.

وقتی به دنبال کامپیوترهای ویندوزی این چنینی می گردیم، لنوو IdeaCentre 620S نیز جزو گزینه ها خواهد بود. در صفحه این محصول، ادعا می گردد که کاربارن می توانند پردازنده، گرافیک، حافظه و حافظه رم این کامپیوتر را تنها در دو مرحله ارتقا دهند. ابتدا کافی است کاور محصول را باز کنید و سپس با یک پیچ گوشتی، قاب درونی محصول را باز کنید. این چیزی است که در سایت لنوو منتشر شده اما در واقعیت، اوضاع کمی متفاوت است.

درواقع حتی می توان این ادعای لنوو را دردوغ نامید. آنطور که راهنمای سرویس این محصول نشان می دهد، باید ابتدا پایه کامپیوتر را جدا کنید و سپس پنج پیچ را هم برای جدا کردن کاور رویی کیس باز کنید. سپس پنج پیچ دیگر برای بیرون کشیدن قطعات داخلی کیس و دو پیچ دیگر برای جدا کردن کاور داخلی قطعات کیس و سه پیچ دیگر برای خارج کردن کارت گرافیک! باز کردن همه این موارد برای ارتقا سخت افزاری، کارت سختی برای کاربران خواهد بود و حتی وب سایت IT Pro توصیه می نماید که این کامپیوتر را به هیچ وجه ارتقا ندهید!

در این بین، باور کنید یا نه، ارتقا سخت افزاری مک پرو 2013 در زمینه حافظخ رم، ساده تر از بسیاری نمونه های مشابه ویندوزی است. یک دلیل آن این است که کاور رویی مک پرو 2013 خیلی ساده تر از کاور کیس های مشابه ویندوزی جدا می گردد. iFixit در این زمینه می گوید که تعویض قطعات مک پرو ساده تر است اما اگر مواردی غیر از پردازنده و رم را بخواهید ارتقا دهید، باید قطعات جایگزین را از خود اپل دریافت کنید.

اما در نهایت، بروزرسانی و ارتقا سخت افزاری تمامی کیس هایی که چنین طرحی دارند، کاری سخت و سخت است. برای ساختن چنین کیس هایی، محدودیت های زیادی وجود دارد و معمولا هم برای قطعات سخت افزاری مختلف، باید باز طراحی در نحوه اتصال آن ها صورت گیرد که همین موضوع سبب می گردد ارتقا سخت افزاری این کامپیوترها سخت باشد.

حالا اما بیایید نگاهی بیاندازیم به سادگی و کارآمد بودن مک پرو جدید که ارتقا سخت افزاری را ساده تر می نماید:

حس تازگی که در طراحی این کیس های مستطیلی وجود دارد را نمی توان انکار کرد و اینکه چقدر ساده تر می توان قطعات داخلی این مدل کیس ها را ارتقا داد.

اما باید اعتراف کنیم که در دنیای بهتر، کامپیوترهایی که سیلندری هستند برای کاربران حرفه ای بهتر خواهد بود. در این دنیا که اپل سعی در ساخت آن داشت، اپل قهرمان استانداردی است که به کاربران PC هم اجازه ارتقا سخت افزاری خارج از کیس ها را می دهد؛ بدون آنکه احتیاج باشد چیز جدیدی روی مادربرد دستگاه نصب گردد.

این تکنولوژی که از آن صحبت می کنیم، در ابتدا با نام Light Peak شناخته می شد و در اصل کوشش می کرد تا کابل های فیبر اپتیک را جا بیاندزد. اپل این تکنولوژی را در سال 2009 به اینتل دیکته کرد و حالا آن را با نام تاندربولت می شناسیم و جدیدترین استاندارد آن که هم در مک و هم در PCها استفاده می گردد، تاندربولت 3 نام دارد. تاندربولت 3 به کاربر اجازه می دهد که تنها با اتصال یک کابل، نه تنها انرژی کافی بلکه دیتای مربوط به نمایش تصاویر، رد و بدل کردن سیگنال ها با یک کارت گرافیک اکسترنال یا یک حافظه پرظرفیت را داشته باشیم بدون آنکه احتیاج باشد سخت افزار داخل کیس تغییری کند.

اپل می خواست پورت تاندربولت را در همه کامپیوترهایش استفاده کند. مک پرو 2013 نیز دارای شش پورت تاندربولت 2 بود اما فراگیر شدن این تکنولوژی با مسائلی مثل احتیاجمند بودن پردازنده های اختصاصی اینتل، مسائل لایسنس و احتیاج به تغییر سخت افزار روبرو بود که جلوی فراگیر شدن آن را گرفت. همچنین جدا از این ها، اضافه شدن پشتیبانی نرم افزاری نیز مسئله دیگری بود و مهم تر از همه، گران بودن دستگاه های درای این پورت بود. حالا اما تقریبا دو سالی می گردد که اینتل مسائل مربوط به لایسنس را حل نموده و اولین طیف از گرافیک های اکسترنال را شاهد هستیم که با تاندربولت 3 کار می نمایند. مشکل گرانی اما هنوز هم وجود دارد و برای مثال، یک حافظه هارد با پشتیبانی از تاندربولت 3، حدود 50 درصد گران تر از هاردهای پشتیبانی نماینده از USB-C هستند اما به زودی، تمام مزایای تاندربولت 3 را در تکنولوژی USB 4 شاهد خواهیم بود.

اپل اما قرار نیست صبر کند. این شرکت تکنولوژی تاندربولت را به درون مک پرو جدید برده تا اضافه کردن قطعات جدید و ارتقا سخت افزاری این کامپیوتر، ساده تر از همواره باشد.

مک پرو جدید اپل، جدی ترین شانس این شرکت برای ساخت یک PC است و به نظر می رسد اپل از این فرصت به خوبی استفاده نموده است. حالا سوال اینجاست که آیا این کامپیوتر از استاندارد های سخت افزاری معمول پشتیبانی می نماید یا اپل می خواهد استانداردهای اختصاصی خود را استفاده کند. سوال آخر هم اینجاست که آیا کاربران حرفه ای می توانند به خرید این کامپیوتر فوق سریع فکر نمایند یا خیر.

منبع: TheVerge