مسائل جدی معیشتی اهالی تئاتر را مقابل مجلس کشاند - مجله سلو بلاگ

به گزارش گروه فرهنگی خبرنگاران؛ تعطیلی ده ماهه تئاتر، نبود حمایت های جدی و راهگشا و مسائل معیشتی ناشی از بیکاری، هنرمندان تئاتر را امروز به مقابل مجلس شورای اسلامی کشاند. در تجمع امروز اهالی تئاتر که در سکوت انجام شد، شهرام گیل آبادی مدیرعامل خانه تئاتر از رساندن بیانیه اعتراض اهالی تئاتر به دست رئیس و نمایندگان مجلس اطلاع داد و اشاره نمود که این مطالبات حداقل های حقوق مدنی و انسانی جامعه عظیم تئاتر است. حمیدرضا نعیمی بیانیه مطالبات صنفی و مدنی هنرمندان تئاتر را قرائت کرد که متن آن به توضیح زیر است:

به نام او

ریاست محترم، اعضای محترم کمیسیون فرهنگی، اعضای محترم کمیسیون تلفیق و نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی

با سلام

لحظاتِ مرگباری بر ملتِ بی پناهِ ایران می گذرد. بانگِ شیون و عزا لحظه ای فروکش نمی کند.

مرگِ مبتذل و ارزان، بی امان در کارِ تباهی و قلع و قمعِ مردمانی است که، ولی نعمتانِ شما هستند. بچه ها سؤال می نمایند چرا پدران شان شرمگین می میرند؟ مادران برای نجاتِ جانِ فرزندانِ خود از فردای تیره ای که برای شان رقم خورده، به انتظارِ دستی از غیب نشسته اند. گویی کاوه آهنگر و رستمِ دستان شان آرزوست، چرا که تا این لحظه از دولتمردان شان کاری بر نیامده است.

این اشکنامه بیداد، فریادِ اعتراض و دادخواهی هزاران خانواده هنرِ شریفِ تئاترِ ایران است. می دانیم که کمتر کسی از شما تا به حال برای دیدنِ نمایشی ارزشمند و عالی به تئاتر آمده است.

شما، هنرمندانِ تئاترتان را نمی شناسید، حال آن که آنان اهلِ این سرزمین اند، نه دشمن و اجنبی. اگر نشان و اعتباری از آن ها می جوئید از مردمانِ کوچه و بازار بپرسید: از کارگرانِ رنج دیده کارخانه ها و کسبه کوچه و بازار، از جامعه مهندسان و پزشکان، از عالی جنابانِ ادب و شعر و موسیقی، از نویسندگان و اساتیدِ دانشگاه ها، از فلاسفه و اندیشمندان و... ما پاسبانانِ زبان و فرهنگِ ایرانْ زمین هستیم که اینک نه به گدایی، که به پرسش از شمایان برخاسته ایم.

به ما بگوئید برای شکوفایی زبان و شعر و داستان و رمانِ این سرزمین چه نموده اید؟ برای تئاتر و سینما چه گامِ بلند و ارزشمندی برداشته اید؟ حال و روزِ موسیقی و نقاشی و مجسمه سازیِ این روزگارِ ما را چگونه یافته اید؟ آیا می دانید سرانه مطالعه مردمِ ایران چه قدر است؟ می دانید شمارگانِ چاپِ یک جلدکتاب به چند عدد رسیده است؟ اگر شما نمایندگانِ خانواده های تئاتر هم هستید، بگوئید که در این نیم قرن کدام برنامه ریزی یا مدیریتِ کارآمد و مؤثر را برای سرنوشت و حیاتِ این هنر ِرقم زده اید؟ هربار بی تفاوت از کنارِ بیانیه ها و تظلم خواهی های این بخش از میراثِ زنده ایرانْ زمین گذشتید. همان گونه که بی تفاوت و ساکت از کنارِ دزدان و شبگردانی گذشتید که میراثِ ما را به تاراج بردند و به نامِ خود ثبت کردند. دریغ از یک اعتراض، دریغ از یک پیشگیری...! ملت های دیگر رسومِ باستانی و نیاکانِ ما را به نام خود ثبت می نمایند و امتیاز های دنیای می گیرند، از شانه های آبا و اجدادی ما بالا می فرایند و برای خود اعتبار کسب می نمایند، گویی ما لیاقتِ داشته های خود را نداریم.

ما نمی دانیم برای فردای تاریخ چه پاسخی خواهیم داشت آن گاه که فرزندان مان سؤال نمایند: سازِ تارِ ما کو؟ افتخارِ چوگان ما کجاست؟ نظامی و مولانا و رودکیِ ما را چه شد؟ هزارافسان، شاهنامه، پنج گنج، منطق الطیر، بوستان و گلستان، مثنوی معنویِ ما کجاست؟ و ما اکنون با خشم و زخم، بخشی از مطالبات ِ کوچک و نه کلان و زیرساختی مان را از شما می خواهیم، چرا که

برآورده کردنِ آن از وظایفِ شما در برابر حقوقِ شهفرایندی این بخشِ فراموش شده جامعه است؛ کاری که همه کشور های عظیم و فرهنگ مدارِ دنیا انجام داده اند.

پس از شما می خواهیم:

1- در راستای توجه به معیشتِ خانواده کلانِ تئاتر در سراسرِ ایران، حقوق ایامِ بیکاری و تسهیلاتِ بیمه و درمان و دارو در نظر گرفته گردد.

2- جهتِ فراوری آثار نمایشی، و برطرفِ خسارت های ناشی از شیوعِ ویروسِ کرونا، برای تمامِ گروه ها، اعم از حرفه ای و دانشجویی، صحنه ای و خیابانی، کودک و نوجوان، عروسکی، و آئینی و سنتی بودجه مکفی و در شأن اختصاص یابد.

3- تخصیصِ یاری های اقتصادیِ بلاعوض و وام های با سودِ کم برای خانواده شریف تئاتر که بیش از 10 ماه بیکاریِ مطلق را با نجابت و شکیبایی تحمل نموده اند.

4- برای جلوگیری از تعطیلیِ دَم به دَم و روزافزونِ تئاتر های خصوصی که نقشِ مهمی در فراوریِ نمایش و بدنه تئاترِ ایران دارند، ردیفِ بودجه حمایتی در نظر گرفته گردد.

5- مشخص مستمری برای سرپرستِ خانوار های کم بضاعت، و پرداخت اجاره های معوقه مسکنِ آنان.

6- افزایش بودجه حمایتی فراوری تئاتر در کشور

آقایان و خانم ها

کشوری که تئاتری پویا ندارد، فرهنگ در آن رو به زوال و سقوط است. وجودِ تئاتر در یک سرزمین نشان از مردم سالاری و آزادی بیانِ آن سرزمین دارد. اکنون که دولت تدبیر و امید، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاونت هنری و مرکز هنر های نمایشی برای برون رفت از این بحران تلاشی نمی نمایند یا توان لازم برای برون رفت از این مسائل را ندارند، زمانِ آزمونِ عظیمِ شمایان فرا رسیده است. ثابت کنید که دغدغه ایرانی آباد و متعلق به همه ایرانیان در وجودِ شما هست.

جامعه عظیمِ تئاتر ایران