ورزش پارکور چیست و چه مهارت هایی لازم دارد؟ - مجله سلو بلاگ

خبرنگاران | سرویس ورزش - دو تفریحی از محبوبیت کافی برای تضمین صرف سالیانه میلیون ها دلار در تبلیغات و در خرید های مشتری ها برخوردار است. ولی هنوز بسکمک از مردم آن را خسته کننده می دانند. اما اگر رفتن به منظور پیاده روی صبحگاهی به معنی تمرین برای ماراتون یا پوشیدن شورت های کوتاه نباشد، چه می گردد؟

چه می گردد اگر به معنی ابراز خلاقانه و فردی از طریق انجام حرکات آکروباتیکی مانند پرش از دیوار ها و بر روی شکاف ها، رول زمینی و پرش دقیق باشد؟ در عوض دویدن در اطراف پارک ها، در شهر بدوید و مناظر شهری را به موانع جهت شخصی، زمین بازی برای نیرو، آزادی، شجاعت و دیسیپلین تبدیل کنید.

آنچه گفته شد ایده اصلی ورزش پارکور را شکل می دهد؛ و این ورزش، به ویژه هنگامی که حرفه ای ها آن را انجام می دهند، می تواند به همان سرگرم کننده و مسحور کننده باشد. اما متخصصان این ورزش، که به نام تراسیور (traceurs، مردان) و تراسیورس (traceurses، زنان) معروف هستند (این کلمات ریشه فرانسوی دارند)، پارکور را ورزشی بسیار بیشتر از آنچه گفته شد می دانند.

در این مقاله از نمایی نزدیکتر به ورزش پارکور، فلسفه پشتیبان آن، چگونگی شروع آن و دورنمای آن برای آینده نگاه می اندازیم.

پارکور یک رشته، ورزش و سرگرمی بین المللی است که شاید توصیف آن به عنوان هنر حرکت به جلو بدون توجه به موانع، بهترین توصیف برای این ورزش است؛ یا می توان به زبان ساده گفت: هنر حرکت! هدف اصلی پارکور این است هرگز به عقب برنگرد!، بلکه در عوض به صورت سیال، با قدرت، اصالت و سرعت بر موانع غلبه کن.

تاریخچه، پیدایش و توسعه

توسعه پارکور به عنوان یک رشته منسجم نخستین بار در سال 1988 در شهر لیسس فرانسه، وقتی که دیوید بل تنها 15 سال داشت، شروع شد. بل کاملاً تحت تأثیر تجارب پدرش به عنوان یک نجاتگر معروف و جنگنده نظامی در گردان اداره آتش نشانی پاریس بود. ریموند، پدر بل، به عنوان یک ورزشکار آموزش دیده و مستعد به خوبی با فلسفه تمرین آموزش بدنی حرفه ای جورج هبرت، افسر سابق نیرو دریایی، انطباق یافته بود.

هبرت، در هنگام سفر در آفریقا همراه با نیروی دریایی فرانسه، شاهد گرایش قابل توجه مردم بومی به ورزش و دستیابی به هدف از طریق تعامل با محیط پیرامونی بود. او در مورد آفریقایی ها می گوید: بدن آن ها عالی، انعطاف پذیر، چابک، ماهر، بادوام و مقاوم بود، و این در حالی که آن ها هیچ مربی ژیمناستیکی نداشتند و فقط در در طبیعت زندگی می کردند. همین قضیه او را به سوی ابداع روش طبیعی سوق داد. در این روش فقط از بدن و محیط پیرامونی برای نموی بدنی استفاده می گردد. هبرت معتقد است که هدف از آموزش فیزیکی عبارت است از ساخت افرادی قدرتمند و دارای بدن های نیرومندی است که برای جامعه مفید باشند.

روش تمرین کل نگر هبرت تأکید بر انسجام ذهن و بدن انسان را برای غلبه بر موانع از طریق دویدن، پرش، جهش، راه رفتن روی چهار دست و پا و بالا رفتن را به وجود آورد. کوشش های او به طور مستقیم در دوره مانع نظامی شرکت داده شد. دوره مانع نظامی، که نیروی نظامی فرانسه هنوز هم از آن استفاده می کند، از محل های مختلفی از قبیل: بالا رفتن و تاب خوردن با طناب، حفظ تعادل روی تیره های چوبی و بالا رفتن از پلکان ها تشکیل شده است. کارآموز از طریق تکرار این فعالیت ها بر ترس و ضعف های فیزیکی خود غلبه می کند.

اما این علاقه بل به فیلم های هنر های رزمی، به ویژه فیلم های بروس لی بود که الهام بخش مراحل ابتدایی ورزش پارکور در ذهن او بود. همین مهم به عنوان منبع الهام دیگر افراد توسعه دهنده پارکور نیز عمل کرد. رویکرد بروس به هنر های رزمی تناقض شدیدی با رویکرد معاصران او داشت. رویکرد او به جای ساختار سفت و سخت بر انطباق و تکامل (مفاهیم کانونی ورزش پارکور) تأکید داشت.

هرچند بل در ابتدا پارکور را با دوستان خود توسعه داد، اما توانایی های ورزشی منحصر به فرد بل، او را به رهبر این رشته ورزشی تبدیل کرد. همین قابلیت ها سرانجام او را به جایگاهی رساند که امروز هم از آن بهره مند است، هرچند خود میل چندانی به آن ندارد. دیگر اشخاصی که در توسعه پارکور شرکت داشتند عبارتند از: سباستیان فوکان و کازوما و استفان ویگروکس. معمولاً ورزش پارکور را اسکیت بورد مقایسه می کنند، چون این ورزش از نواحی شهری برای اجرای فنون خود بهره می برد. به هر حال، اغلب تراسور ها این مقایسه را با پیدا کردن مقایسه های نادرست و ناعادلانه ای با تصویر عمومی منفی اسکیت بورد (مواردی از قبیل: جوانان شورشی و گمراه) رد می کنند.

ورزش پارکور با آگاهی عمومی قابل توجهی و با کمک ساعات شلوغ، که عنوان یکی از فیلم های تبلیغی بی بی سی یک بود، ظهور کرد. این فیلم بنیانگذار پارکور، دیوید بل را در حین دویدن بر روی پشت بام های لندن، جهش از یک ساختمان به ساختمانی دیگر برای اجتناب از ترافیک سنگین خیابان ها نشان می داد. این فیلم تصورات عمومی را جذب کرد و دیری نپایید که تراسورهای جدید در نقاط مختلف سر بر آورند. متأسفانه، چون پارکور هنوز سازمان دهی نشده بود، تراسور های جدید (که اغلب پسر های نوجوان بودند) آموزش های کافی را ندیده بودند و کمبود زمینه در آن ها نیز کاملاً مشهود بود. بل و همکارانش سطح مهارت خود را از طریق آموزش های منظم و در طول بیش از یک دهه کسب کرده بودند. اما آنچه که اتفاق می افتاد آسیب رساندن به خود و در دو مورد نیز، حتی مرگ دو پسر در فرانسه بود.

وقتی که پارکور وارد جهان انگلیسی زبانان شد، نام دیگری را برای آن تعیین کردند: دو آزاد (این نام بیشتر برای راحتی حفظ نام این ورزش به وجود آمد). اما امروزه این دو اصطلاح وجود تفرقه ای در جامعه ورزشی پارکور را نمایش می دهد. اصولگرا ها چنین استدلال می کنند که هرچند دو آزاد شباهت بسکمک با پارکور دارد، اما وقتی که بحث به برنگشتن به عقب می رسد، دو آزاد رویکرد معتدل تری در پیش می گیرد. اگر از این منظر به موضوع نگاه کنیم، شکل اصولگرای پارکور به معنی عملی و مؤثر بودن است، اما دو آزاد اجازه می دهد تا حرکات برای صرف زیبا بودن انجام شوند.

گروه هایی مانند جریان آزاد شهری در انجمن های آنلاین از فروش پولی هنر پارکور از طریق شرکت در پروژه های رسانه ای پرمخاطب، از قبیل: تبلیغات تلویزیونی، پروژه های سینمایی و رویداد های شرکتی انتقاد می کنند. به هر حال، تأیید این انتقاد در سایه حضور دیوید بل در تلویزیون و سینما، کار دشواری است. دیگر استدلالاتی که بر علیه اصولگرایان وجود دارند ورزش های دیگر را به عنوان نمونه مطرح می کنند. آن ها باور دارند که تجاری شدن و رقابت موجب نابودی تجربه شخصی نشده است.

تا به امروز چیزی به نام مسابقات رسمی پارکور وجود ندارد. اگر اصولگرا ها به همین روش ادامه دهند، هرگز نیز اجازه چنین کاری را نخواهند داد. دان ادوارد، نویسنده اصلی جریان آزاد شهری معتقد است که همین الان هم مسابقات در سطوح بسکمک در بین جامعه دو آزاد وجود دارد: دوستان یکدیگر را به چالش می کشند تا کوشش های جدید خود را بهبود بخشند؛ شریک های ورزشی در جریان جلسات یکدیگر را، حتی به صورت غیر داوطبانه، تحت فشار قرار می دهند؛ و اعضای یک گروه، همانطور که به دنبال شکستن مرز های جدید هستند، انرژی و دستآورد های یکدیگر را کاملاً مصرف می کنند. این خود رقابت است، هرچند که از قاعده خاصی پیروی نمی کند و در قالب های محبت آمیز انجام می گردد.

در ادامه به تعدادی از حرکات پارکور و برنامه های تمرینی جریان آزاد شهری نگاهی می اندازیم.

حرکات و تمرینات

پارکور برای بسکمک از تراسور ها دروازه ای برای رهایی از محدودیت های اجتماعی است، زیرا آن ها ذهن خود را پیام های جامعه در مورد روش استفاده از فضا های عمومی و بدن خود رها می کنند. ایز، مدیر جریان آزاد شهری، سازمان بین المللی پارکور که در سوری انگلیس قرار گرفته است، می گوید: من دوست دارم پارکور را به عنوان رشته ای ببینم که آزادی مطلق و چیزی را ارائه می دهد که، از طریق تمرین بسیار فراوان، شما را در موقعیتی قرار می دهد که بتوانید به روشی مانند حیوان، سیال، انفجاری و زیبا حرکت کنید. اما پارکور همچنین ابزاری برای حفظ تناسب اندام، ایجاد قدرت بدنی بالا و ایجاد ذهنی هوشیار می بینم. این واقعیت که تنها تجهیزات لازم عبارتند از: چند مربی و یک ذهن باز، پارکور را به عملی کاملاً دسترس پذیر تبدیل می کند. پارکور به اندازه خلاقیت تراسور و به همان اندازه که توانش های بدنی اجازه می دهند، قابل اعطاف است. طبق این گفته، شمار حرکات ممکن بیشمار هستند، اما در اینجا به حرکات پایه اشاره می کنیم:

در حالی که پارکور سفر فرد به سوی آزادی و غلبه بر ترس را گرامی می دارد، هنوز هم به عنوان فعالیتی که در جامعه انجام می گردد، تلقی می گردد.

گروه های موجود در جامعه پارکور

جامعه پارکور نه فقط ایمنی را تأمین می کند، بلکه برای رشد تراسور نیز سودمند است. گروه های پارکور به صورت دسته جمعی وارد شهر شده و در فعالیتی که خود تراکم یا جلسه می نامند، شرکت می کنند. این جلسات از تمرین ها یا بازی هایی مانند پیروی از رهبر، یعنی انجام دادن همان عملی که تراسور قبلی انجام داده، تشکیل می گردد. یادگیری جمعی برای پارکور اهمیتی حیاتی دارد، چون زمینه مناسبی را برای توانایی تراسور های غیر حرفه ای مهیا می کند. به این طریق فشار از روی اجرای حرکات خارج از توانایی فرد برداشته شده و احتمال آسیب به حدأقل می رسد.

البته پارکور هنوز هم به اندازه ای رشد نکرده که دارای ادبیات منتشر شده ای به شکل کتاب باشد. غالب اطلاعات را سازمان های پارکور و گروه های موجود در سراسر جهان به صورت آنلاین منتشر می کنند. جریان آزاد شهری در مرکز جامعه جهانی پارکور قرار گرفته است. این مرکزیت همیشه در جستجوی بازگشت به اصول و کمک رسانی به علاقه مندان به پارکور است. جریان آزاد شهری از طریق بورد های پیام رسانی آنلاین، کتابخانه گسترده مقالات آنلاین و عکس ها و ویدیو ها به دنبال تأمین آموزش های لازم برای علاقه مندان به پارکور است.

امروزه پارکور در رسانه حضور دارد و افراد در نقاط مختلف مشغول تمرین های آن هستند، خواه این شرایط مورد پسند اصولگرا ها باشند یا نه. این افراد نیاز به آموزش دارند. جریان آزاد شهری دو آکادمی را برای آموزش پارکور راه اندازی کرده است: یکی از آن ها به جوانان 18 تا 19 ساله اختصاص دارد، در حالی که شرکت در تمرینات آکادمی دیگر برای عموم آزاد است. در فعالیتی که در 24 آوریل 2006 انجام شد و یک پیشرفت مهم خوانده شد، جریان آزاد شهری یک معاهده ارزیابی و صلاحیت را آموزش داد. در این معاهده گواهی دوره اصول پارکور در مدارس ناحیه وست مینیستر لندن معتبر دانسته شد.

همانطور که پارکور از طریق تبلیغات، فیلم ها و تلویزیون در رسانه ها نمایش داده می گردد، تجاری شدن این ورزش اجتناب ناپذیر است. تنها با گذشت زمان آینده این ورزش تعیین خواهد شد، اما در این میان یک مسئله قطعی است: پارکور همیشه آن چیزی است که شما می سازید.

بیشتر بدانید: نحوه آموزش و آشنایی با نینجوتسونظر شما درباره این ورزش مهیج چیست؟ نظرات و تجربیات خود را در انتهای این صفحه در قسمت ارسال نظر با ما و سایر مخاطبان خبرنگاران به اشتراک بگذارید.

namasho.com: نماشو: آگهی رایگان، رپورتاژ خبری، طراحی سایت، سئو و بهینه سازی وبسایت

picosho.ir: پیکوشو: مجله عکس و گرافیک

منبع: setare.com