چرا وب گردی و پرسه زیادی در اینترنت ما را عصبانی می نماید؟ - مجله سلو بلاگ

علت عصبانیت در همه افراد یکسان نیست و به دسته های زیر تقسیم می شوند، شما جزو کدام دسته هستید؟

ما را از زندگی خود دل سرد می نماید

همه ما بارها این جمله را که می گوید: ظاهر زندگی کسی را با باطن زندگی خود مقایسه نکنید را شنیده ایم؛ اما بیایید قبول کینم هر چه این جمله ساده است فهماندن آن به کودک درون کاری بس سخت است. اتفاقی که برای مان میفتد این است که این کودک بازیگوش درون ما هر چه را که می بیند می خواهد و از ما می خواهد که خواسته اش را برآورده کنیم؛ اما آیا می توانیم؟ و همین موضوع باعث عصبانیت بی اساس ما از خودمان، زندگی ای که داریم و حتی همسرمان می گردد. کودک درون مانند تمام بچه ها احتیاج به حمایت، نوازش و محافظت دارد. می توانیم از اول خود را از این آسیب های روانی دور نگاه داریم، چرا که بعد از گذشت مدتی منجر به مسائل روانی ای از جمله افسردگی، اسکیزویید و حتی مازوخیسم می گردد.

این زندگی، سبک زندگی ما نیست

به این فکر می کنیم که چقدر اینترنت خوب است و چقدر کارها را برای مان راحت نموده است. دقیقا همینطور است؛ اما گاهی اوقات باید قبول کنیم یک نسخه برای همه کارساز نیست. شما به جای اینکه از قاب اینستاگرام یک جمله از کتاب یا یک دیالوگ از یک فیلم را بخوانید برای تان نه تنها کارساز نیست؛ بلکه دقیقا این چیزی است که در سبک زندگی شما نیست. انسان های ایدهآلیست، کسانی که همه چیز را کامل و بی نقص می خواهند و برای آن کوشش می نمایند با این چند جمله نصفه و نیمه تغذیه نمی شوند و بیشتر در خود عطش ایجاد می نمایند. حالا شما باید ببینید اگر انسان ایده آل گرایی هستید چند ماه است که در خود عطش ایجاد نموده و به آن پاسخ ندادهاید. خشم شما به علت تغذیه نشدن روح شماست. بیایید قبول کنیم هنوز هم خریدن و خواندن کتاب کاغذی و دیدن یک فیلم کامل برای مان دلچسبتر از رفرش کردن صفحه مجازی است.

فکر کارهای مانده بر ما فشار می آورد

گاهی اوقات با وجود دانستن این موضوع که کارهای عقب افتاده داریم ولی نمی توانیم دست از فضای مجازی بکشیم و به نوعی قدرت تصمیم گیری مان را از دست می دهیم. در این زمان ما داریم کاری را انجام می دهیم که به نوعی تفریح تلقی می گردد؛ اما بخشی از مغز ما همچنان درگیر کارهای جدی تری است که باید انجام می دادیم بنابراین نه تنها خستگی در ننموده؛ بلکه خسته تر هم شده است. زیرا مدام در حال جدال برای یادآوری خود به شما بوده است. در آخر این جدال بین کارهای مهم تر و تفریح هر چند ناکام، ما را به عصبانیت می کشاند و این گونه است که دیگر تمرکز لازم برای انجام کارهای جدی را نداریم.