سفر های فضایی انسان در آینده به کدام سیاره ها خواهد بود؟ - مجله سلو بلاگ

به گزارش خبرنگار فناوری خبرنگاران؛ فاطمه صائبی صفت- در حال حاضر، کاوشگر های فضایی بدون سرنشین فراتر از منظومه شمسی پیش رفته اند تا جهان هستی ما را کشف نمایند و گاهی از زمین با 7/17 میلیارد کیلومتر دورتر ارتباط برقرار می نمایند. دانشمندان فناوری هایی را توسعه داده اند که به انسان امکان می دهد برای مدت طولانی در فضا زنده بمانند؛ چنانکه والری پلیاکوف، فضانورد روسی، به تازگی رکورد 437 روز زندگی در فضا را به عنوان طولانی ترین زندگی فضایی ثبت نموده است.

اما به نظر شما هدف بعدی کاوش در فضا چیست؟ کدام کشور ها یا شرکت ها قرار است نخستین افرادی باشند که مرز های فضایی را درخواهند نوردید؟

اکتشافات فضایی آینده چه خواهد بود؟

جنگ سرد رقابت فضایی بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی در دهه 1970 خاتمه یافت. امروزه چشم انداز رقابت ها بر سر اکتشافات فضایی بسیار متفاوت است؛ به طوری که چندین کشور مشغول انجام ماموریت های فضایی فعلی و آینده هستند.

به گفته مایک پنس، معاون رئیس جمهور آمریکا، آمریکا همچنان همانند دهه 1960 در رقابت فضایی است و سعی دارد که سهم بیشتری در این رقابت داشته باشد.

جالب است بدانید که بیش از 70 آژانس فضایی مختلف دولتی و بین دولتی وجود دارد که 13 تای آن ها از جمله ناسا، آژانس فضایی اروپا (ESA)، آژانس فضایی فدرال روسیه (Roscosmos) و اداره ملی فضایی چین (CNSA) قابلیت پرتاب ماهواره و فضاپیما را به فضا دارند.

با این حال از قرن بیست و یکم به بعد آژانس های فضایی دولتی عنوان سفر های فضایی را مطرح کردند. هم اکنون شرکت های تجاری بزرگی از جمله اسپیس ایکس توسط ایلان ماسک، بلو اوریجین توسط جف بزوس و ویرجین گلکتیک توسط ریچارد برانسون تاسسیس شده اند تا بتوانند قابلیت های پرواز فضایی را توسعه دهند. تخمین زده می گردد که تا سال 2030 ارزش بازار جهانی فضا به 500 میلیون دلار برسد.

آژانس های فضایی و شرکت های تجاری برنامه ها و چشم انداز های مختلفی برای سفر به فضا تا 50 سال آینده دارند که شامل موارد زیر می شوند:

- اکتشافات اتوماتیک و روباتیک منظومه شمسی و فراتر از آن

- اکتشافات تلسکوپی فضا های دور

- توسعه فضاپیما های نوآورانه

- فضاپیما های سرنشین دار و شهرک سازی در سیارات دیگر

- گردشگری فضایی

- معدن کاوی در سیارات دیگر

گامی به عقب به سوی ماه

از آنجا که ماه نزدیک ترین سیاره به زمین است، ماموریت ها سفر به ماه نظر بسیاری از دانشمندان و مهندسان را به خود مشغول نموده است تا از آن به جای نقطه آغاز استفاده نمایند. ماه می توئاند یک ایستگاه فضایی مفید برای دانشمندان به شمار آید و همچنین دانشمندان با آزمایش فرود روی این سیاره می توانند قبل از اینکه به سیاره های دوردستی مثل مریخ سفر نمایند، بیاموزند که منابع خود را روی ماه شارژ نمایند.

ناسا در این زمینه برنامه ها و ایده های بلندپروازانه ای دارد و میخواهد تا سال 2024 دوباره انسان را به کره ماه برساند و حتی تا سال 2028 زندگی انسان ها روی کره ماه را میسر کند. این آژانس فضایی آمریکایی برای رسیدن به این اهداف با تعدادی از شرکای بین المللی و تجاری خود از جمله آژانس فضایی اروپا همکاری می نماید.

این ماموریت پروژه آرتمیس نام دارد که الهه آرتمیس خواهر دوقلوی آپولو در اساطیر یونان است. زیرا یکی از برنامه های ناسا برای آینده، فرود نخستین زن به سیاره ماه است.

با این حال، ایالات متحده آمریکا تنها کشوری نیست که ماه را برای برنامه های فضایی خود نشانه گرفته است. چین نیز ماموریت هایی را در سر می پروراند که در آن قرار است انسان هایی را تا سال 2030 به قطب جنوب ماه فرود آورد. این کشور تاکنون توانسته ماموریت های موفقی را در زمینه فرود کاوشگر های روباتیک روی این بخش از ماه انجام دهد.

هند نیز یکی دیگر از این کشورهاست که روز 22 ژوئیه سال جاری تحت عنوان چانداریان 2 کاوشگری را به قطب جنوب ماه فرود آورد. اما در نخستین ساعات امروز شنبه 7 سپتامبر (16 شهریور) و در خلال کوشش شجاعانه برای تاریخ سازی با فرود در قطب جنوب ماه به عنوان اولین کشور جهان، ارتباط خود با سطح نشین ویکرام را از دست داد.

فضاپیما های آینده

هم اکنون هم سازمان های دولتی و هم خصوصی به دنبال راهی برای توسعه پایدار ساخت وساز و پرتاب فضاپیما در ماموریت های آینده خود هستند تا بتوانند با چالش و مانع بزرگ اکتشافات فضایی یعنی هزینه های نجومی مقابله نمایند.

نمونه ای از این نوآوری ها توسعه یک کپسول فضایی با نام اوریون است که توسط ناسا و آژانس فضایی اروپا مدیریت می گردد. این وسیله نقلیه فضایی به گونه ای طراحی شده است که می توانند تردد فضانوردان را از ایستگاه فضایی بین المللی را انجام دهد و امکان فرود های مکرر در سطح ماه را هم دارد.

این فضاپیمای ناسا به غیر از حمل انسان به فضا، امکان اکتشافات دوردست از جمله سیاره مریخ را نیز دارد. مراحل اجرایی این فضاپیما پس از اتمام پروژه شاتل و ناوگان شاتل کلید خورد و نخستین پرواز آزمایشی بدون سرنشین خود را در پنجم دسامبر 2014 با موفقیت انجام داد. این فضاپیما مانند فضاپیمای آپولو از یک کپسول حامل فضانوردان تشکیل شده است که می تواند به فضای ماورا زمین به اکتشاف در سیارات دیگر و همچنین سیارک ها بپردازد و پس از آن با فرود به زمین از طریق چتر نجات در اقیانوس سقوط کند.

لازم به ذکر است که اوریون در دسامبر 2014 برای نخستین بار و بدون سرنشین به فضا پرتاب شد و قرار است که در سال 202 در ماموریت آرتمیس به سمت ماه مورد استفاده قرار گیرد.

اکتشافات روباتیک

از آنجا که ماشین ها روز به روز قادر به انجام کار های ما آن هم به صورت مستقل و اتوماتیک هستند، بسیاری از سازمان ها در فکر این هستند که هر چه زودتر در پرواز های فضایی از روبات استفاده نمایند. این ماشین ها برای کار های خاص طراحی شده اند و می توانند در مقابل شرایط بد و نامساعد فضا مقاومت نمایند.

کاوشگر مریخ ناسا یعنی کیوریسیتی به معنی کنجکاوی نمونه شاخص به کارگیری روبات ها در اکتشافات فضایی به شمار می رود. این خودروی روباتیک که در 26 نوامبر 2011 به فضا پرتاب شد، در 5 اوت 2012 روی سطح مریخ فرود آمد و از آن موقع مشغول کشف سیاره مریخ است. جالب است بدانید که این کاوشگر یک اکانت توییتر برای خود دارد که میلیون ها نفر آن را فالو می نمایند و در جریان آخرین مشاهدات علمی این کاوشگر قرار می گیرند.

گردشگری فضایی

در دهه اخیر، شرکت هایی مثل ویرجین گلکتیک، ایرباس و بلو اوریجین توسعه فضاپیما های تجاری را برای فرستادن گردشگر به فضا آغاز نموده اند. کسب وکار ها نیز حسابی بازار سفر به فضا را داغ نموده اند و به دنبال مسافرانی هستند که با هزینه نجومی دوست دارند به فضا بروند. در واقع این گردشگران قرار است به جو بالا بروند تا هم گرانش صفر را تجربه نمایند و هم انحنای واقعی زمین را از بالا مشاهده نمایند.

ناسا همچنین اعلام نموده است برنامه هایی را در دست احداث دارد تا بتواند گردشگران را برای نخستین پرواز در سال 2020 برای بازدید به ایستگاه فضایی بین المللی برسانند.

5 ماموریت فضایی آینده

کاوشگر خورشید پارکر

نوع: کاوشگر

تاریخ پرتاب: 12 اوت 2018

متصدی: ناسا

کاوشگر خورشیدی پارکر که نامش را از یک اخترفیزیکدان با نام یوجین پارکر گرفته است، در تاریخ 12 اوت 2018 پرتاب شده، ولی هنوز راه درازی تا رسیدن به خورشید دارد و آنطور که دانشمندان محاسبه نموده اند سال 2025 به هدف می رسد. ماموریت این کاوشگر مشاهده و به دست آوردن اطلاعات دقیق در خصوص باد های خورشیدی (ذرات بارداری که از خورشید فرار می نمایند) و چرایی وجود آنهاست. این کاوشگر باید یارای مقاومت در برابر گرمای 1377 درجه سانتی گرادی سطح خورشید را در فاصله تقریبا 152 میلیون کیلومتری آن را داشته باشد. این فاصله هفت برابر نزدیک تر از فاصله ای است که تاکنون فضاپیما ها به سمت خورشید طی نموده اند.

مدارگرد مریخ حس از راه دور و کاوشگر کوچک (شناخته شده تحت عنوان HX-1)

نوع: کاوشگر روباتیک

تاریخ پرتاب: ژوئیه 2020

متصدی: شرکت علوم فضایی و فناوری چین (CASC)

چین بعد از موفقیت عظیمش در فرود کاوشگری در طرف دورتر ماه، سعی کرد که این موفقیت را با ماموریت دوم خود به مریخ دو چندان کند. این کاوشگر قرار است که در ماه مارس 2020 به سمت مریخ پرتاب کند. این کاوشگر که HX-1 مشهور است، قرار است که روی مریخ فرود بیاید و وجود حیات را در این سیاره جست وجو کند تا به دانشمندان نوید احتمال زندگی روی این سیاره سرخ را بدهد. این کاوشگر همچنین قرار است اطلاعات حساسی را در خصوص نحوه فرود انسان روی مریخ کسب کند.

تلسکوپ فضایی جیمز وب

نوع: تلسکوپ

تاریخ پرتاب: مارس 2021

متصدی: ناسا، سازمان فضایی اروپا (ESA) و آژانس فضایی کانادا (CSA)

جیمز وب یک تلسکوپ فضایی است که قرار است جانشین تلسکوپ فضایی هابل گردد. وضوح و حساسیت بسیار بالایی را در مقایسه با هابل فراهم خواهد نمود و گستره وسیعی از تحقیقات در زمینه های نجوم و کیهان شناسی را فراهم می نماید، از جمله مشاهده بعضی از وقایع و اجرام دوردست در جهان مانند شکل گیری و تکامل اولین کهکشان ها یا بیگ بنگ. اهداف دیگر این تلسکوپ عبارتند از: فهم چگونگی شکل گیری ستارگان و سیاره ها، و تصویربرداری مستقیم از سیاره های فراخورشیدی و نواخترها. در واقع این تلسکوپ به دلیل مجهز بودن به فناوری تصویربرداری مادون قرمز به دانشمندان یاری خواهد نمود که ویژگی های فیزیکی و شیمیایی سامانه های ستاره ای از جمله بعضی از دوردست ترین وقایع و اجرام آسمانی را درک نمایند.

استارشیپ

نوع: موشک

تاریخ پرتاب: نخستین ماموریت برای 2021 برنامه ریزی شده

متصدی: اسپیس ایکس

اسپیس ایکس که یک شرکت خصوصی است در حال توسعه یک فضاپیما و سیستم موشکی بسیار قدرتمند است که روزی می توانند برای بردن انسان به ماه و حتی مریخ مورد استفاده قرار گیرند. این موشک که قابلیت و ظرفیت حمل 100 هزار کیلومتر را دارد، برای حمل بار های بیشتر و خدمه های بیشتر به فضا طراحی شده است.

این موشک در ابتدا موشک فالکون بزرگ نام گرفته بود، اما ایلان ماسک، بنیانگذار اسپیس ایکس در نوامبر 2018 نام آن را به استارشیپ تغییر داد. وی شرح داد که بخش ترابری از این سامانه که در حال حاضر ستاره پیمای بزرگ فالکون به اختصار BFS نام دارد، از این پس با نام ستاره پیما خوانده خواهد شد؛ درحالی که بوستر نیز سوپر هوی نام خواهد گرفت.

این سیستم موشک و فضاپیما با این هدف طراحی شده اند که چندین بار در ماموریت های فضایی مورد استفاده قرار گیرند و با این کار هزینه های نجومی اکتشافات فضایی آینده را تا حد زیادی کاهش دهند.

Breakthrough Starshot

نوع: فضاپیما

تاریخ پرتاب: حدودا 2036

متصدی: شرکت Breakthrough

برکترو استارشات یکی از جسورانه ترین پروژه های مهندسی جهان به شمار می رود که هدف از آن ارسال هزار فضاپیمای کوچک به آلفا قنطورس در سفری است که 20 سال به طول خواهد انجامید. آلفا قنطورس یک ستاره دوتایی است که از همه ستاره ها به منظومه خورشیدی ما نزدیک تر است و با چشم غیر مسلح به صورت چهارمین ستاره درخشان آسمان شب دیده می گردد.

در این ماموریت سفر های فضایی فوق سریع با سرعت 15 تا 20 درصد سرعت نور میسر خواهد شد و انسان به سفر های بین ستاره ای دست خواهد یافت. با این حال، این پروژه هنوز در مراحل ابتدایی خود است و تا رسیدن به هدف راه درازی دارد.