مردم 100 سال پیش، از 10 ماده غذایی متنفر بودند - مجله سلو بلاگ

1. گوجه

بله درست خواندید گوجه. مردم 100 سال پیش به هیچ عنوان به گوجه لب نمی زدند. مردم گوجه را سیب سمی می نامیدند. شاید به علت رنگ قرمز آن که یاد آور رنگ خون برایشان بوده حاضر به خوردن آن نبودند؛ اما تمام این تصورات فقط به علت ترس از ناشناخته ها بود. حالا گوجه عضو ثابت آشپزخانه ما است و تقریبا از سالاد گرفته تا املت، آبگوشت و پیتزا از گوجه استفاده می کنیم.

2. لابستر

این غذا را مردم در گذشته فقط به زندانیان می دادند و خودشان نمی خوردند. البته این مورد هنوز در ایران مثل گوجه جا نیفتاده است. لابستر یا همان شاه میگو به علت نداشتن شکل دلچسب و پوسته سخت برای خیلی از مردم قابل پذیرش نیست؛ اما به علت خواص فراوانی که دارد بعید نیست تا چند سال آینده در هرم غذایی ما، در طبقه غذاهای دریایی، جای ثابتی را برای خود بگیرد.

3. کلم پیچ

کلم پیچ سبز نوعی تلخی دارد که در گذشته تنها کسانی که به دنبال ماجراجویی بودند از این غذا می خوردند که نشان دهند برای سختی ها آماده اند؛ اما در حال حاضر کلم پیچ به حاله سلامتی مشهور است و تقریبا در همه غذاهای مدرن سالم وجود دارد. شاید بی میلی مردم در گذشته به این خاطر بوده است که آنها اکثرا سبزیجات را خام می خوردند و کلم در حالت خام با ذائقه ها متناسب نبوده است.

4. سیب زمینی

بیایید خومان را در 100 سال پیش فرض کنیم، با غذه درشت و سفت زیرخاک چه کاری انجام می دهیم؟ زمانی که سیب زمینی به عنوان غذا در اروپا معرفی گردید خانواده های سلتنطی و دهقانان که در گذشته خانواده های اصیل و ثروتمند بودن به آن دست نزدند. بعد از گذشت مدتی سیب زمینی جزو غذای اصلی خانواده های سلتنطی و دهقانان بود، گاهی اوقات هم فقرا.

5. کاکائو

کاکائو در حال حاضر هواداران فراوانی دارد با این وجود بهتر است بدانیم که کاکائوهایی که ما می خوریم محصولات تولید شده است و کاکائو خالص خیلی تلخ است که در آن دوران به ذائقه همه خوش نمی آمده. روزی که می خواستند دانه کاکائو را معرفی نمایند آن را به صورت نوشیدنی تلخ سرو کردند که مزه آن با هات چاکلت های امروزی خیلی متفاوت بود. پس بعید نیست که کسی از آن خوشش نیاید.

6. آب قلم

در یک قرن پیش هیچ کسی با استخوان و گوشت های به آن چسبیده غذا درست نمی کرد؛ زیرا آنها از استخوان ها برای غذا دادن به سگ ها و حیوانات دیگر استفاده می کردند؛ اما امروزه چه کسی می تواند بگوید: آب قلم تنها یک سوپ است ما از آن به علت خواصی که دارد در بسیاری از غذاهایمان استفاده می کنیم.

7. خاویار

در قرن پیش خاویار غذایی بود که ثروتمندان نمی خوردند و فقط غذای مردم فقیر بود. در سال 1910 به علت ماهیگیری بیش از حد ماهیگیران، ماهی های خاویار کم شدند و قیمت آنها بالا رفت و دیگر فقیران قادر به خرید آن نبودند، پس این غذا فقط در سبد غذایی ثروتمندان جای گرفت.

8. کینوآ

امروزه از کینوآ به جای برنج استفاده می کنیم که خواصی بیشتر از برنج دارد و به ذائقه بعضی خیلی خوشمزه تر است. در حدود یک قرن پیش تنها مردمان بومی از این غذا می خوردند و می دانستند که مقوی است. در دهه1970 به عنوان یک غذای سالم معرفی و عرضه شد؛ اما استقبال چندانی از آن نشد. هم اکنون می توانیم علت استفاده از کینوآ را همان مواد معدنی و ویتامین هایی که دارد بدانیم.

در این زمینه بخوانید:

طرز تهیه سس قارچ؛ جذاب و پرکالری

چرا باید غذاهای گوگرددار بخوریم؟

طرز تهیه آش دندونی به سبک تبریزی ها

9. چربی گاو و گوسفند

در دهه 1800 تقریبا تمام غذاها با چربی های حیوانی درست می شد از سوپ گرفته تا غذاهای پلویی. همراه با انقلاب صنعتی و تبلیغاتی که درباره استفاده از چربی های گیاهی مانند روغن آفتاب گردان، زیتون و دیگر گیاهان شد دیگر کمتر کسی راضی به استفاده از چربی حیوانی، تحمل بوی بد و مضرات آن برای قلب شد.

10. نان چاودار

نان چاودار در قرن پیش تنها مخصوص فقرا بود؛ اما حالا به علت شناسایی خواص که برای سلامتی دارد همه از آن استفاده می نمایند. عادات غذایی ما بسته به فرهنگ ما، قابل تغییر است. در حال حاضر ما از مواد غذایی ای که بدانیم برای سلامتی مان مفید است غافل نمی شویم می خواهد سیب سمی باشد یا کینوآ. به هر حال امروزه ما بیشتر به خواص غذا اهمیت می دهیم تا شکل آن.

منبع: ریدرز دایجست

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

pariha.com: پریها مجله گردشگری، خبری، موفقیت، آشپزی و سرگرمی میباشد.