موشک غول پیکر پروژه آرتمیس دوباره آماده پرتاب می گردد، عکس - مجله سلو بلاگ

آرتمیس 1 در روز 16 نوامبر سال گذشته میلادی بر فراز موشک بزرگ سامانه پرتاب فضایی (SLS) پرتاب شد و با سقوط در اقیانوس آرام در سواحل استان باخا کالیفرنیا (Baja California) مکزیک در 11 دسامبر به ماموریت خود انتها داد. اعضای تیم ماموریت به تجزیه و تحلیل داده ها در ماه های آینده ادامه خواهند داد تا مطمئن شوند که موشک سامانه پرتاب فضایی و کپسول اوریون آماده انجام ماموریت حمل فضانوردان هستند. ماموریتی که طی آن قرار است برای اولین بار فضانوردان در ماموریت آرتمیس 2 در سال 2024 به اطراف ماه سفر نمایند. اگر همه چیز در این پرواز خوب پیش برود، در ماموریت آرتمیس 3 در سال 2025 یا 2026 فضانوردان در نزدیکی قطب جنوبی ماه فرود خواهند آمد.

به نظر می رسد که موشک سامانه پرتاب فضایی (SLS) ناسا پس از انجام اولین ماموریت خود، آماده برداشتن گام بزرگ بعدی یعنی پرتاب فضانوردان است.

نخستین پرواز موشک SLS در 16 نوامبر و در طی ماموریت 25 روزه، آرتمیس 1 ناسا را پرتاب کرد که طی آن یک کپسول بدون خدمه اوریون را به مدار ماه فرستاد و بازگشت. این امر بعلاوه موشک SLS را به قدرتمندترین موشکی تبدیل کرد که تا به امروز با موفقیت پرتاب شده است، عنوانی که از سترن 5 ناسا گرفته است.

ارزیابی اولیه عملکرد موشک SLS در ماموریت آرتمیس 1 ناسا در 30 نوامبر منتشر شد و در آن پژوهشگران، امتیاز بالایی به این موشک دادند و دریافتند که در همه زمینه ها مطابق انتظار عمل نموده است. اعضای تیم ماموریت اکنون زمان بیشتری برای آنالیز اعداد و ارقام داشته اند و آنالیز ها همچنان خوب است و نشان می دهد هیچ تغییر بزرگی قبل از اولین پرتاب سرنشین دار موشک SLS لازم نخواهد بود.

مقامات ناسا در به روزرسانی در 27 ژانویه عنوان کردند که بر اساس ارزیابی صورت گرفته در مدت کوتاهی پس از پرتاب، داده های اولیه پس از پرواز نشان می دهد که همه سیستم های موشک SLS به طور استثنایی عمل نموده اند و این طرح ها آماده پشتیبانی از پرواز سرنشین دار این موشک در ماموریت آرتمیس2 هستند.

اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، آرتمیس 2 در سال 2024 فضانوردان ناسا را در یک ماموریت تقریبا 10 روزه به دور ماه می فرستد. اعضای تیم موشک SLS داده های زیادی را تجزیه و تحلیل کردند تا به آخرین نتایج خود برسند.

به گفته مقامات ناسا، برای مثال، دوربین های روی زمین، دوربین های تعبیه شده روی موشک و دوربین های هوایی حدود 31 ترابایت اطلاعات تصویری در خصوص پرتاب را جمع آوری کردند.

بت سنت پیتر، مدیر تیم یکپارچه سازی تصاویر موشک SLS گفت: نماهای متعدد موشک آرتمیس 1 از جمله جداسازی تقویت نماینده موشک جامد و جداسازی مرحله پیشرانه برودتی موقت (ICPS)، داده های تصویری را ارائه می دهد که به ما یاری می نماید ارزیابی کنیم که چگونه موشک SLS از مرحله بلند شدن از زمین تا هنگام صعود و جدایی عمل نموده است.

مرحله پیشرانه برودتی موقت (ICPS) که مرحله بالایی موشک SLS است، به وسیله یک موتور RL-10 نیرو می گیرد. مرحله اصلی این موشک غول پیکر دارای چهار موتور RS-25 است که از دوران شاتل های فضایی به جای مانده است. دو تقویت نماینده موشک جامد برای ماموریت آرتمیس 1 به بخش اصلی نصب شدند و به موشک SLS یاری کردند نیروی رانش بزرگ 8.8 میلیون پوندی را هنگام بلند شدن ایجاد کند.

به گفته مقامات ناسا، تمامی این سخت افزارها در 16 نوامبر بسیار خوب عمل کردند. ناسا روی سخت افزاری برای یاری به ایجاد حضور دائمی انسان روی ماه و اطراف آن تا انتها دهه 2020 کار می نماید.

اگر همه چیز در ماموریت آرتمیس 2 به خوبی پیش برود، در ماموریت آرتمیس 3 در سال 2025 یا 2026 فضانوردان در نزدیکی قطب جنوبی ماه فرود خواهند آمد.

5858