وَرس به نقد و آنالیز رسید

به گزارش مجله سلو بلاگ، کارگردان مستند ورس گفت: از ابتدای ساخت فیلم کوشش کردم تا به سه وجه تاریخی، اقتصادی و اجتماعی این پل بپردازم. پلی که البته جدا از این منطقه، تمام راه آهن ایران را نیز تحت تاثیر قرار داده است.

وَرس به نقد و آنالیز رسید

شامگاه یک شنبه بیست و نهم مهرماه جلسه های هفتگی نمایش فیلم در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی با نمایش مستند ورس به کارگردانی جواد وطنی به کار خود انتها داد.

به گزارش خبرنگاران به نقل از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، بیست و هفتمین و آخرین جلسه نمایش فیلم در امسال، در حالی به انتها رسید که به دلیل استقبال مخاطبان و علاقه مندان سینمای مستند، فیلم مورد بحث، در هر دو سالن با ظرفیت کامل به نمایش گذاشته شد.

در ابتدای این جلسه که با حضور دکتر امید روحانی به عنوان منتقد مهمان برگزار گردید، کارگردان ورس در پاسخ به پرسش ناصر صفاریان (مجری برنامه و مسئول جلسه های نمایش فیلم) مبنی بر دلیل انتخاب پل ورسک برای ساخت فیلم مستند گفت: من اهل فیروزکوه هستم و بدون اغراق از زمان کودکی دلم می خواست از کوه های بلند آن منطقه بالا رفته و حضور در مناطق صعب العبور را تجربه کنم.

وطنی اضافه نمود: در سال های اخیر به نظرم رسید بهتر است این کار را به عنوان مستندساز یا پژوهش گر انجام دهم و از آن جا که به ورسک، راه آهن و موضوع های مرتبط با آن علاقه داشتم، تصمیم گرفتم این بار بصورت متمرکز به این سوژه پرداخته و درباره اش فیلم بسازم.

وی با اشاره به مرحله طولانیِ تحقیق، پژوهش و فیلم برداری این فیلم که به گفته او در مدت زمانی حدود پنج سال صورت گرفته گفت: از آن جا که ایمان داشتم ورس فیلم خوبی از کار در خواهد آمد، فراوری آن را با سرمایه خودم به جریان انداختم تا در آینده بتوانم برای آن سرمایه گذار پیدا کنم.

وطنی اضافه نمود: بسیاری از افراد بومی این مناطق، در هنگام افتتاح پل ورسک تقریباً ده دوازده ساله بوده اند و از آن جا که در حال حاضر سن اغلب آن ها بالاست نمی خواستم حضور آن ها در فیلم را از دست بدهم. به همین خاطر کوشش کردم تا خدای نانموده پیش از درگذشت آن ها این فیلم را بسازم.

وی با اشاره به ضبط نماهای این فیلم، همزمان با انجام تحقیقات میدانی آن گفت: به همین خاطر آخر هفته ها به پل ورسک و مناطق اطراف آن سفر می کردم تا این که سال گذشته با همکارانم حدود پانزده روز بصورت متمرکز به این کار پرداختیم و در کنار تصویرهای باقی مانده، نماهای هوایی ورس را هم ضبط کردیم.

وطنی سپس با اشاره به بخش های خارجی فیلم که در کشور دانمارک فیلم برداری شده گفت: این بخش ها که فراوری آن دشوارترین بخش های این فیلم هم بود متاسفانه تا مرحله تکمیل تدوین باقی مانده بود، اما خوشبختانه با مساعدت و همکاری مسئولان راه آهن ایران به انتها رسید.

بخش بعدی به صحبت های منتقد مهمان برنامه اختصاص داشت. در این بخش، امید روحانی فیلم ورس را نمونه کامل و نسبتاً دقیق آثاری دانست که بر اساس پژوهش ساخته می شوند.

وی سپس با اشاره به عکس ها، اسناد و منابع میدانی به عنوان مواد پژوهشی ورس گفت: این موارد نشان می دهد که درباره موضوع فیلم به دقت تحقیق شده و این به لحاظ نکته های مورد نظر فیلم (از نظر تاریخی، جغرافیایی و فنی) جزو ویژگی های قابل فیلم به حساب می آید.

روحانی هم چنین با اشاره به تاکید فیلم بر واقعیت های تاریخی به عنوان فرم جالب و قابل توجه فیلم گفت: این فرم دایره شکل پس از مقدمه ابتدایی به دقت طراحی شده و فیلم در کنار پرداختن به نکته های مورد نظر خود به موضوع جالب و البته نادرِ حیات آدم هایی از چند نسل مختلف در کنار پل ورسک پرداخته است. آدم هایی که سرنوشت شان به صدای قطار و عبور مداوم آن گره خورده است.

وی گفت: فیلم ساز در ورس مصالح مورد نیاز خود را به صورت دراماتیک ارائه نمی دهد و این نکته هم بخشی از فرم تجربه نشده این مستند و یکی دیگر از ویژگی های آن به حساب می آید.

در ادامه جلسه، جواد وطنی در پاسخ به پرسش مجری برنامه درباره ایده پرداختن به زندگی مردم در کنار پل ورسک گفت: از ابتدای ساخت فیلم کوشش کردم تا به سه وجه تاریخی، اقتصادی و اجتماعی این پل بپردازم. پلی که البته جدا از این منطقه، تمام راه آهن ایران را نیز تحت تاثیر قرار داده است.

وی اضافه نمود: در نوع دل بستگی های مردم منطقه فیروزکوه با ورسک چیزهایی وجود دارد که می توان گفت آن ها از دهه ها پیش با این پل ارتباط برقرار نموده اند و هیچ گاه از زندگی آن ها بیرون نخواهد رفت.

وطنی سپس با اشاره به حضور نسل های مختلف مردم این منطقه در راه آهن و زندگی در کنار قطار گفت: سال اول که به این منطقه سفر می کردم کوششم بر تکمیل پژوهش فیلم و احاطه بر نحوه ساخت پل ورسک بود، اما از سال دوم به بعد به ضبط تصویر در فصل های مختلف نیاز داشتم که به دلیل مسائل مالی و عدم همکاری به درازا کشید. با تمام این حرف ها دلم نمی خواست کیفیت را فدای شتاب برای تکمیل فیلم کنم و به فراوری آن در طول زمان ادامه دادم.

وی در ادامه جلسه و در پاسخ به پرسش یکی از تماشاگران درباره شروع فیلم با پرداختن به تصویرهای مربوط به جنگ جهانی دوم گفت: اشاره به این بخش ها عمدی بود اما در ابتدای فیلم به صورت خلاصه به آن پرداخته شد تا زمانی که به پل می رسیم بخش های دیگر آن را روایت کنیم. بخش هایی نظیر تاثیر احتمالی غیبت پل بر زندگی مردم این منطقه و سرنوشت ملت هایی که درگیر جنگ جهانی دوم بوده اند.

امید روحانی نیز اشاره فیلم به تبریک آدولف هیتلر برای ساخت و راه اندازی پل ورسک را حاصل شیطنت و شوخ طبعی فیلم ساز دانست و اضافه نمود: پل ورسک در نهایت باعث شکست هیتلر می گردد و این تنها بخشی از ارزش جهانی این پل معروف و شناخته شده در سراسر جهان به حساب می آید.

وی با اشاره به دوری گزیدن فیلم از ارائه اطلاعات به صورت خطی گفت: منطق متعارف این گونه فیلم ها که درباره بناها ساخته می گردد این است که اطلاعات را از همان نقطه شروع در اختیار مخاطب قرار دهد، اما این اتفاق در ورس به صورت معکوس اتفاق افتاده و تاریخ در آن به شکلی غیرمتعارف روایت شده است. روایتی که حتی اگر حاصل شیطنت فیلم ساز باشد، در نهایت، فیلم را جذاب تر نموده است.

روحانی فرم فیلم ورس را شکننده قالب معمول مستندهای مربوط به بناهای تاریخی دانست و اضافه نمود: این کار باعث بیش تر شدن تاثیر دراماتیک فیلم شده و حتی اگر بخشی از این تمهید، مهندسی شده نباشد، باز هم می توان آن را جذاب یافت؛ و البته پر از زندگی، طراوت و شور.

در بخش دیگری از این جلسه نقد و آنالیز، امید روحانی با انتقاد از غیبت تصویرهای تاریخی که به گفته او از عدم کوشش های سازمان یافته در زمینه گردآوری اسناد ملی ناشی شده گفت: البته توقع داشتن نسبت به ساخت فیلم هایی که به صورت کامل به موضوع های انتخابی خود بپردازند انتظاری کاملاً طبیعی است، اما نکته این جاست که انجام چنین کاری وظیفه یک فرد و پرداخت هزینه های مربوط به آن از سوی او نیست و سازمان های دولتی نظیر راه آهن یا صداوسیما باید این وظیفه را برعهده بگیرند.

وی هم چنین با اشاره به ضرباهنگ قابل توجه در تدوین فیلم گفت: پرداختن به بعضی سوژه ها نیازمند برنامه ریزی های طولانی مدت است و به همین خاطر باید منتظر بمانیم، صبر کنیم و ببینیم بخش های مختلف این پازل چه زمانی ساخته خواهد شد.

روحانی در بخش انتهای این جلسه گفت: بخش عمده ای از فیلم هایی که درباره بناهای مختلف تاریخی ساخته شده اند با این خطر روبرو اند که در صورت پرداختن به اطلاعات خشک فنی، امکان دارد به آثار دایره المعارفی تبدیل شوند. آثاری که البته فراوری آن ها واجب است اما عمدتاً به دلیل نوع ساختارشان مورد توجه عامه تماشاگران قرار نمی گیرند.

وی اضافه نمود: امتیاز عمده فیلم ورس تاثیر پل ورسک بر زندگی مردم این منطقه است. تاثیری که شاید بومی و محلی به نظر برسد اما به هرحال درباره زندگی و یک موضوع عام با ویژگی های سرچشمه حیات بشری است. سرچشمه ای که به حیات پل ورسک در قالب یک سازه ظریف و زیبا اشاره دارد.

جواد وطنی نیز در این بخش و در پاسخ به پرسش ناصر صفاریان درباره تاثیر مسائل مالی بر ساخت فیلم ورس گفت: مقوله پژوهش برای ساخت فیلم های مستند از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است و این مرحله ای است که توجه به مسائل مالی نباید بر آن تاثیر داشته باشد.

وی اضافه نمود: اگر من و همکارانم برای تکمیل بخش های آرشیوی فیلم به دانمارک سفر نمی کردیم، شاید در هزینه های فراوری آن صرفه جویی می شد اما به طور حتم جای خالی آن بخش ها کاملاً به چشم می آمد. به همین دلیل کوشش کردم تا بودجه فراوری فیلم فراهم شده و آن را تکمیل کنم.

namasho.com: نماشو: آگهی رایگان، رپورتاژ خبری، طراحی سایت، سئو و بهینه سازی وبسایت

picosho.ir: پیکوشو: مجله عکس و گرافیک

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 27 آبان 1400 بروزرسانی: 27 آبان 1400 گردآورنده: sloblag.com شناسه مطلب: 1426

به "وَرس به نقد و آنالیز رسید" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "وَرس به نقد و آنالیز رسید"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید