پشت پرده کودتا در میانمار - مجله سلو بلاگ

مدت زمان زیادی از وقوع کودتای نظامی در میانمار نمی گذرد که بسیاری از ناظران و تحلیلگران بین المللی، چین را به مثابه اصلی ترین کشوری که از این حادثه، نفع می برد معرفی نموده و به طور خاص بر حمایت آن از کودتاچیان میانماری، تاکید می نمایند.

به گزارش خبرنگاران، در این راستا، وانگ ونبین سخنگوی وزارت خارجه چین در تاریخ یکم فوریه و اندک زمانی پس از وقوع کودتا در میانمار گفت: پکن به دقت بر تحولات میانمار متمرکز شده و در کوشش است تا تصویر و درک روشنی از حادثه وقوع کودتا در میانمار، کسب کند. وی در ادامه گفته است: تمامی طرف ها در معادله میانمار باید به نحو مناسبی اختلافات خود را با یکدیگر در چهارچوب قانون اساسی این کشور، حل و فصل نمایند. امری که در صورت تحقق می تواند ثبات سیاسی و اجتماعی میانمار را حفظ کند.

با این حال، ایالات متحده آمریکا به شدت کودتا در میانمار را محکوم نموده و کودتاچیان میانماری را به دلیل بی توجهی به رای و نظر مردم این کشور، نکوهش نموده است. در این راستا سخنگوی وزارت خارجه آمریکا تهدید نموده که اگر شرایط در میانمار به همین منوال پیش رود، دولت آمریکا اقدامات تنبیهی در قالب تحریم های گسترده را علیه کودتاچیان میانماری وضع خواهد نمود.

سال گذشته، دولت آمریکا 135 میلیون دلار به میانمار اعطا نموده است. با این حال، بعید است که این پرداختی دولت آمریکا به میانمار چندان تحت تاثیر قرار گیرد، زیرا بخش اعظم آن به نهاد های غیردولتی و جامعه مدنی میانمار تعلق گرفته و انتظار می رود که این یاری ها حتی علی رغمِ وقوع کودتا در میانمار، همچنان از سوی آمریکا ادامه یابند.

بدون تردید دولت بایدن از هرگونه تعامل با کودتاچیان میانماری خودداری خواهد نمود. افرادی که اقدام آن ها در راستای توسعه نفوذ چین در منطقه شرق آسیا قرار گرفته است و در عین حال، در نقطه مقابل دستورکار بایدن جهت گسترش جهانی دموکراسی (با تاکید بر ارزش های آمریکایی) می باشد.

همچون رویداد های بحرانی دیگری که میانمار در سال هلای گذشته شاهد آن ها بوده است (نظیر بحران پناهجویان منطقه روهینگیای میانمار و سرکوب آن ها توسط اوباش و دولت این کشور)، چین احتمالا از حکومت نظامی میانمار انتقاد نخواهد نمود. پکن این رویکرد را حتی اگر در نتیجه اقدامات کودتاچیان میانماری، پروژه ها و سرمایه گذاری های آن در خاک میانمار آسیب ببینند هم در پیش خواهد گرفت. امکان دارد تجار چینی نسبت به سرنوشت توافقات و قرارداد هایی که با دولت آنگ سانگ سوچی منعقد نموده اند، ابراز نگرانی نموده و حتی در این زمینه متضرر هم شوند. خودِ چین نیز قبل از وقوع کودتا در میانمار، تعامل مالی خوبی با دولت آنگ سانگ سوچی داشت و همکاری با آن ها را آسان تر از همکاری با گروه های نظامی در میانمار می دید.

رژیم نظامی پیشین میانمار بعضی اصلاحات را با هدف ایجاد گشایش مالی و کسب سرمایه گذاری های خارجی، عملیاتی کرد. این اقدامات به طور خاص از سال 2010 و در راستای کاهش وابستگی مالی میانمار به چین عملیاتی شدند.

با این حال پس از آنکه کشور های غربی به دلیل رویکرد دولت میانمار در مساله برخورد با ساکنان منطقه روهینگیا، در سال های 2016 و 2017، رویکرد تقابلی با اآن را در پیش گرفتند، آنگ سانگ سوچی که برای تامین رفاه مالی در کشورش (که از جمله مهمترین شعار های انتخاباتی وی بود)، به سرمایه های خارجی غربی احتیاج داشت، ناگهان و بالاجبار، به سمت چین متمایل شد. او در این رابطه گزینه های متنوعی نداشت.

میانمار به طور رسمی در ماه می سال 2017 و پس از شرکت آنگ سانگ سوچی در نشست همکاری های مالی در پکن، به ابتکار یک کمربند-یک راهِ چین پیوست. دو کشور سپس در سال 2018، یک تفاهم نامه مشترک جهت ایجاد کریدور مالی چین-میانمار به امضا رساندند. هدف اصلی این اقدام، افزایش همکاری های دوجانبه میان دو کشور در چهارچوب ابتکار یک کمربند-یک راه بوده است.

در میان پروژه هایی که میان دولت چین و دولت سابق میانمار به امضا رسیده، می تواند به ایجاد یک خط راه آهن میان میانمار و چین و همچنین سرمایه گذاری دولت چین در یک بندر درمیانمار اشاره نمود که می تواند نقشی اساسی در تقویت مناسبات مالی چین و میانمار بازی کند. از این منظر، صندلی راهبردی مالی میانمار برای چین که مخصوصا نقشی اساسی در تسهیل مراوات و حمل و نقل مالی چین در عرصه بین المللی بازی می نماید، موجب می گردد تا چین، روابط عمیقی با میانمار داشته باشد و در این رابطه، ملاحظات خاص خود را داشته باشد.

در شرایط فعلی، ژنرال مینگ آنگ هلاینگ فرمانده ارتش میانمار که اکنون رهبر نظامی این کشور نیز است، عمیقا نسبت به رجحان و هژمونی منطقه ای چین در منطقه آسیا-پاسیفیک محتاط است. از سویی، دستگاه های نظامی و امنیتی میانمار نیز سعی نموده اند تا از میزان وابستگی خود به چین بکاهند.

در این راستا در اواخر ماه ژانویه گذشته نیز، وزیر دفاع روسیه سرگی شویگو برای رایرنی با مقام های میانماری جهت فروش تسلیحات مختلف روسی نظیر سامانه های دفاع هوایی و یا جنگنده و هلی کوپتر به این کشور، به میانمار سفر کرد. بعضی بر این باورند که مقام های ارشد نظامی میانمار پس از آنکه تسلیحات چینی را در دستان گروه های شورشی میانماری به نحو گسترده ای مشاهده نموده اند، اقدام به توسعه مناسبات نظامی با روسیه نموده اند.

البته که سیاست چین در قبال میانمار، تا حد زیادی نمودی از سیاست معروف چماغ و هویج است. چین به همراه روسیه در موراد مختلف، کوشش های گوناگون بین المللی جهت وضع قطعنامه علیه میانمار در مسائلی نظیر حقوق بشر را وتو نموده است. در تازه ترین نمو. نه نیز چین به تازگی پیش نویس یک قطعنامه انگلیسی در محکومیت کودتا در میانمار را وتو نموده است. امری که جلوه ای روشن از تمایل دولت چین جهت تعامل با حکومت نظامی جدید میانمار است.

ناظران و تحلیلگرانِ مسائل میانمار می گویند اگرچه ژنرال مینگ آنگ هلاینگ فرمانده نظامی و رهبر ارشد میانمار در برهه کنونی، از چین به دلیل حمایت های آن از بعضی گروه ها در داخل میانمار ناراضی است و روابط خوبی با روسیه دارد، با این حال وی به خوبی می داند که با توجه به نزدیکی چین به میانمار، این کشور تنها قدرت برجسته ای است که میانمار می تواند پس از وقوع کودتا در این کشور، به آن تکیه کند. در این راستا، وی با انتصاب وونا مانگ لوین به کرسی وزارت خارجه میانمار (فردی که به چینی ها نزدیک است)، عملا این گزاره را شناسایی و تایید نموده است.

وزیر خارجه جدید میانمار که پیش از این نیز در فاصله سال های 2011 تا 2016، وزیر خارجه میانمار بوده، روابط حسنه ای با چین دارد و اغلب کریدور ها و توافقات مالی چین با میانمار، در دوره وی به امضا رسیده اند. وی به کرات و در موقعیت های مختلف اعلام نموده که چین یک دوست راهبردی و قابل اتکا برای میانمار است. وی حتی از حمایت های چین از ارتش میانمار در نبرد آن با بعضی اقلیت های قومیِ میانمار نیز تشکر نموده است. امری که کاملا حمایت چین از بعضی گروه های مخالف حکومت در میانمار را، نادیده می گیرد.

همین موضع گیری های وونا مانگ لوین وزیر خارجه جدید میانمار است که او را به مثابه چهره ای ضدغرب و حامی چین، به افکار عمومی معرفی نموده است. گفته شده که وی حتی در برهه های گوناگون سعی داشته تا مانع از هرگونه دیدار مقام های میانماری با مقام های دولت آمریکا نیز گردد.

به طور کلی، فرایند جاری در تحولات میانمار نشان می دهد که باید چین را برنده اصلی ژئوپلیتیکیِ تحولات میانمار دانست. امری که هم از حیث سیاسی و هم از منظر مالی، حامل دستاورد های قابل توجهی برای پکن خواهد بود و به نوعی حوزه نفوذ منطقه ای آن را افزایش خواهد داد.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

pariha.com: پریها مجله گردشگری، خبری، موفقیت، آشپزی و سرگرمی میباشد.