گریه کن ماچو با فیلم های وسترن قبلی کلینت ایستوود چه تفاوتی دارد؟
به گزارش مجله سلو بلاگ، گریه کن ماچو فیلمی به هنرمندی و کارگردانی کلینت ایستوود ستاره افسانه ای فیلم های وسترن است، اما این فیلم تفاوت های اساسی با عناوینی دارد که وی را به ستاره بی بدیل دنیای وسترن تبدیل کرد.
ایستوود با 91 سال سن یکی از ستارگان پیشکسوت هالیوود و گریه کن ماچو فیلمی آرام تر با صحنه های کمتر اکشن است که متناسب با سن وی خواهد بود. ما در این فیلم شاهد ادامه ژانر فیلم های وسترن در سابقه ایستوود خواهیم بود.
فیلم یک برداشت از داستانی مربوط به سال 1975 به همین نام از ان.ریچارد است که در طول سال ها برداشت های مختلفی از آن در هالیوود شده است. ایستوود نقش یک گاوچران به نام مایک میلو را بازی می نماید که ستاره سابق مسابقات اسب سواری بوده است. او در طی ماموریتی به مکزیک می رود تا پسر رییس سابقش به نام رافو را پیدا نموده و به آمریکا باز گرداند. در طی راستا ادامه ماموریت به تعویق می افتد و باعث ایجاد رفاقت بین مایک و رافو می گردد.
کلینت ایستوود در چندین ژانر مختلف سینمایی حضور داشته است اما بیشترین حضور وی مربوط به ژانر وسترن است. او با سریال تلویزیونی روهاید و فیلم های سبک اسپاگتی وسترن سرجیو لئونه به خصوص نام خوب بد و زشت معروف شد. او سپس در چندین نام دیگر از جمله جوزی ولز یاغی، سوارکار رنگ پریده و نابخگردده حضور یافت. فیلم گریه کن ماچو با عناوین معمول جهانی وسترن فاصله بسیاری دارد اما از آن ها الهام گرفته است.
گریه کن ماچو در زمان حال جریان دارد
این نام وسترنی در سبک مدرن و امروزی است که مورد توجه کسانی چون برادران کوئن و کورمک مک کارتی بوده و در سریال توجیه شده از این سبک استفاده شده است. در آمریکا فرهنگ وسترن در قرن نوزدهم میلادی توسعه بسیاری یافت و فرهنگ وسترن مدرن بیشتر مربوط به بخش های جنوب غربی این کشور است. عواملی مانند اسب و کلاه کابویی همراه با فضای مردانه ، حیوانات و طبیعت وحشی جوهره فیلم های وسترن را تشکیل می دهد.
وقایع فیلم گریه کن ماچو در سال 1979 میلادی و نزدیک به زمان اصلی آن در داستان های اصلی اتفاق می افتد. با این که ماشین های کلاسیک در جهانی فیلم وجود دارند اما مایک سوار بر اسب به ماجراجویی می پردازد. او در این جهان فردی با موهبت های جهانی وسترن مانند اسب سواری و سرسختی اما در قالب ظاهری مدرن و امروزی است. تم دهه هفتادی فیلم به کلینت یاری می نماید تا عصر طلایی خود در هالیوود را مجدد به صحنه نمایش بکشاند.
گریه کن ماچو اکشن کمتری دارد
اغلب فیلم های وسترنی ایستوود شامل درگیری های فیزیکی و تیراندازی های به شدت اکشن با شخصیت های منفی است. این ویژگی ها ساختار معمول این ژانر هستند و در عناوین اواسط قرن بیستمی چون خوب بد و زشت، ستاره هایی چون جان وین و گری کوپر صحنه هایی مجذوب نماینده چون اسلحه کشی های سه نفره می آفرینند یا در فیلم نابخگردده برای کشتن شخصیت بیل کوچولو صحنه های اکشن بسیاری را به تماشاگران هدیه می دهند. اما در این فیلم مخاطبان نباید انتظار وجود چنین صحنه هایی را داشته باشند.
گریه کن ماچو احتمالا اولین فیلم وسترنی او بعد از نابخگردده است و شخصیتی آرام تر نسبت به شخصیت قوی و ناآرام اولیه او خواهد داشت. در صحنه هایی که مایک و رافو به وسیله پلیس فدرال و ماموران مادر رافو تعقیب می شوند درگیری هایی وجود خواهد داشت اما قطعا از بار اکشن آن ها کاسته خواهد شد . در نمایی از فیلم مایک و رافو در روستایی مرزی مستقر شده و با صاحب رستوران محلی به نام مارتا هم روابط خوبی برقرار می نمایند. با توجه به سن ایستوود این نگاه آرام و کمتر اکشن فیلم منطقی به نظر می رسد و شخصیتی عاقل تر را در فیلم به نمایش خواهد گذاشت.
گریه کن ماچو ژانر وسترن را به چالش می کشد
از نام فیلم معین است با نامی طرف خواهیم بود که مسائلی چون فضای مردانه موجود در فیلم های وسترن به چالش کشیده خواهد شد. وسترن کلاسیک افرادی را به تصویر می کشید که برای حفاظت از جامعه خود از روش های خشونت آمیز بهره می بردند. در واقع مایک میلو از روش زندگی قبلی خود بسیار شرمنده است و سعی می نماید این حس را به رافو که از خشونت مردانه الگوبرداری نموده است هم انتقال بدهد.
این فیلم بسیاری از موارد معمول فیلم های وسترنی که به وسیله جان فورد، هاوارد هاکس و دیگر کارگردانان افسانه ای وارد فیلم ها شده اند را هم به چالش می کشد. فیلم بر روابط بین مایک، رافو و مارتا و اکشن سطحی آن تمرکز دارد و می خواهد این طور به مخاطب القا کند که روابط انسانی از کار های وحشیانه آدم ها بسیار بهتر است. روایت اصلی فیلم کاملا در مکزیک است و برخلاف وسترن کلاسیک پرتره ای انسانی تر و خوب از مردم آن جا به تصویر می کشد. البته این بار اولی نیست که ایستوود سنت های این ژانر را به چالش می کشد .
وسترن های کلاسیک ایستوود هم چالشی بوده اند
تمام عناوین رجحان که ایستوود نقش در آن ها داشته است همیشه چالشی در برابر سنت ها و ارزش های فیلم های وسترنی بوده است. سه گانه مرد بی نام اثر سرجیو لئونه در واقع نامی پست مدرن از ژانر وسترن بود که به جای هالیوود در ایتالیا ساخته شد. شخصیت بدون نام ایستوود در فیلم شخصیتی بی احساس و بی خانمان بود که فقط به پول اهمیت می داد. جان وین از همکاری با ایستوود خودداری کرد زیرا در فیلم ها قهرمان وسترن شخصیتی تاریک تر داشت.
ایستوود در دهه هفتاد میلادی آغاز به کارگردانی فیلم های خود کرد و به نمایش دارک و تاریک از غرب ادامه داد. در فیلم ولگرد دشت های مرتفع ایستوود دید عموم نسبت به مردم بی گناه ساکن شهر را نقد نموده و آن ها را به صورت مردمی وحشی که در وحشی گری های هفت تیرکشان شرکت می نمایند به نمایش می گذارد این قضیه دید مخاطبان نسبت به فیلم های ویترن را به شدت به چالش می کشد. فیلم نابخگردده هم مردی مسن را در فضایی خون آلود و نهیلیست را نشان می دهد که تقریبا برای هیچ کس منفعتی در پی خود ندارد. وسترن های دهه شصت میلادی و بعد از آن دوره نگاهی به شدت انتقادی نسبت به نگاه تعالی گرایانه فورد داشت و ایستوود سردمدار این عرصه بود.
شخصیت کلاسیک کلینت ایستوود را میتوان ماچو نامید و نام گریه کن ماچو در واقع نامی برای نشان دادن انزجار ایستوود از تصویری است که فرانچایز ها و فیلم هایی چون هری کثیف و دیگر عناوین غیر وسترن از او به نمایش گذاشته اند. او در واقع کلیت و قدرت ژانر وسترن که بخش بزرگی از کارنامه کاری وی به نام بازیگر و کارگردان را تشکیل می دهد زیر سوال می برد. این روش ها بر تغییر ماهیت بد وسترن های افسانه ای ایستوود تا حدودی موثر است و نام گریه کن ماچو ادامه ای بر ایده های قبلی این ستاره هالیوود در فیلم های وسترن قدیم او خواهد بود.
منبع: Screenrant
منبع: دیجیکالا مگkhaneh-jok-sms.ir: جملات زیبا و دلنشین جدید | جملات آموزنده و زیبا | جملات زیبا از بزرگان را اینجا بخوانید
discountbook.ir: کتاب ارزان | مجله کتابخوانی، بیاید آگاهتر باشیم