ایران- عراق؛ جنگ روانی زودرس - مجله سلو بلاگ

به گزارش خبرنگاران، روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: روز دوم مسابقات مرحله گروهی جام ملت های آسیا در حالی به انتها رسید که در گروه چهارم، ایران و عراق به لطف کسب پیروزی برابر یمن و ویتنام با 6 امتیاز در رده های اول و دوم قرار گرفتند. در این بین تیم ملی کشورمان به خاطر تفاضل گل بهتر بالاتر از رقیب قرار گرفته و این به آن معناست که شاگردان کی روش حتی در صورت کسب تساوی در بازی روز چهارشنبه هم به عنوان تیم صدرنشین به مرحله بعد صعود خواهند کرد. به خصوص سال جاری و با توجه به 24 تیمی شدن جام ملت های آسیا، کیفیت صعود از مرحله گروهی بسیار مهم است؛ چنان که تیم صدرنشین گروه ما به یکی از تیم های سوم صعود نموده برخورد خواهد نمود، اما تیم دوم گروه به احتمال فراوان در یک هشتم نهایی رودرروی عربستان سعودی که تیم بسیار آماده ای دارد قرار می گیرد. بنابراین واضح است که بازی ایران و عراق از چه اهمیت چشمگیری برخوردار است.

این تازه غیر از آن است که چهار سال پیش ایران به دست عراق از این رقابت ها حذف شد و حالا این بازی برای ما جنبه انتقامی هم خواهد داشت. مجموعه این مسائل باعث شده عوامل هر دو تیم بلافاصله بعد از مسابقه روز دوم به استقبال بازی چهارشنبه بروند؛ آن هم با شیوه های متفاوت. به نظر می رسد یک جنگ روانی کامل بین ایران و عراق در گرفته و دو تیم به شدت در صدد هستند همدیگر را فریب بدهند.

استراتژی فریب

کارلوس کی روش در نشست خبری بعد از بازی ایران و ویتنام در خصوص راهبرد تیمش برای بازی روز آخر گفت: استراتژی ما بستگی به نتیجه بازی عراق و یمن دارد. در آن موقع اگر عراق با تفاضل 6 گل یا بالاتر یمن را شکست می داد، صدر جدول را از ایران پس می گرفت. در آن صورت مساوی هم برای ما کافی نبود و شاگردان کی روش حتما باید عراق را می بردند. بنابراین شاید این طور به نظر برسد حالا که چنین اتفاقی رخ نداده و عراق پایین تر از ایران مانده، کی روش روز چهارشنبه تیمش را با آرایش تدافعی و برای کسب یک مساوی راهی میدان کند. با این وجود واضح است که عراق نمی تواند در خصوص اتخاذ چنین رویکردی توسط ایران مطمئن باشد. در نقطه مقابل به نظر می رسد سریکا کاتانچ، سرمربی اسلوونیایی عراق هم سیاست مشابهی اتخاذ نموده است. او دیروز رسما اعلام نموده تیمش را با ترکیب بازیکنان ذخیره و گمنام به مصاف ایران می فرستد تا انرژی عراقی ها برای بازی در مراحل حذفی حفظ گردد. این یعنی سرمربی عراق پذیرفته که زورش به ایران نمی رسد و در گروه چهارم باید روی پله دوم بایستد؛ بنابراین به اصلی ها استراحت می دهد تا برابر رقیب بعدی (که احتمالا عربستان است) قبراق و تازه نفس باشند. با این وجود ما هم نباید زیاد از قطعی بودن این اتفاق مطمئن باشیم؛ از کجا معلوم که کاتانچ درحال گمراه کردن کادرفنی ایران نباشد؟

آن روی سکه

در شرایطی که مربیان دو تیم با چنین اظهاراتی از ارائه نمایش احتیاط آمیز در بازی چهارشنبه خبر داده اند، ناگهان جملات دیگری از آنها نقل می گردد که کاملا فریبنده است. دیروز کارلوس کی روش به سایت رسمی کنفدراسیون فوتبال آسیا گفته: از حالا هر کاری که انجام می دهیم، برای بازی عراق خواهد بود، دیداری که باید با تمرکز بالا مقابل آنها بازی کنیم. هردو تیم برای کسب صدر جدول و البته حفظ اعتبار با یکدیگر خواهند جنگید. هر کاری که لازم باشد انجام خواهیم داد تا در بازی بعدی از عراق بهتر باشیم. در نقطه مقابل اما کاتانچ هم کری عجیبی برای ایران خوانده که کاملا در تعارض با بازی دادن به ذخیره هاست: ایران آن قدر نقطه ضعف دارد که باعث می گردد تیم ملی عراق در بازی روز چهارشنبه از آنها به نفع خود استفاده کند. این بازی مهم است و ما تصمیم خواهیم گرفت تا چگونه برای این نبرد وارد زمین شویم. تعداد زیادی از بازی های ایران را تماشا و آنالیز کردم. آنها دو برابر نقاط قوت شان نقطه ضعف دارند!

واضح است که سرمربیان دو تیم مشغول گیج کردن طرف مقابل هستند و این، بر هیجان و حساسیت های بازی شطرنج گونه چهارشنبه می افزاید.

ورود ناخواسته به دعوای کی روش و برانکو

علاوه بر همه اینها، انتظار می رود فردا و در نشست خبری پیش از بازی ایران و عراق هم شاهد تنش های لفظی بین مربیان دو تیم باشیم. کاتانچ هفته گذشته کاملا ناخواسته وارد دعوای کش دار و فرسایشی کی روش و برانکو شد. پس از آن که سرمربی پرسپولیس در نشست خبری اش با سوالی در خصوص تیم ملی عراق روبرو شد، این طور به خبرنگاران جواب داد: کاتانچ سرمربی عراق رفیق من است. زمانی که در اسلوونی سرمربی شد بازیکن بسیار خوبی بود. او خودش را به عنوان مربی خوب نشان داده است. او منطقه ما را به خوبی می شناسد. 4 سال پیش سرمربی امارات بود. عراق به صورت سنتی تیم خوبی دارد. به جز بشار رسن و دو بازیکن دیگری که در ایران هستند، شناخت زیادی از عراق ندارم. طبیعی است باید مقابل هر تیمی بازی کرد. واضح تر بگویم دلیلی نمی بینم عراق بتواند ایران را شکست بدهد.

با این وجود برداشت کی روش از حرف های برانکو کاملا متفاوت بود؛ به طوری که مربی پرتغالی همتای کرواتش را به حمایت از رقیب ایران متهم کرد: دقیقا در لحظاتی که 65میلیون ایرانی برای تیم شان دعا می نمایند، فردی هوشمند و خارق العاده مربی عراق را تحسین می نماید. کسی که در خدمت فوتبال ایران است از سرمربی حریف تعریف می نماید. او با تمام تخصص و حمایتی که از تیمش دریافت کرد باز هم نتوانست قهرمان لیگ قهرمانان آسیا گردد. حمایتی که باعث شد تیم های دیگر ضرر نمایند، اما او شهره است که از بازیکنان اوکراینی حمایت کند! بهتر است در این شرایط این مرد باهوش را تنها بگذاریم. معلوم نیست چرا کی روش به این نتیجه رسید که یادآوری رفاقت برانکو و کاتانچ از سوی سرمربی پرسپولیس نوعی دشمنی با تیم ملی است، اما به هر حال حالا پای مربی عراق هم به این جنگ کهنه باز شده و این بر حساسیت بازی چهارشنبه می افزاید. فکرش را بکنید؛ کی روش با تیمی بازی دارد که مربی اش رفیق برانکو و ستاره اش بشار رسن، شاگرد و تحسین نماینده همیشگی مرد کروات است!

بازیکنان جدی گرفته اند

بر خلاف مربیان ایران و عراق که رو راست حرف نمی زنند، بازیکنان دو تیم در مصاحبه های شان کاملا اهمیت بازی چهارشنبه را تایید می نمایند. به عنوان مثال، از ایران به مصاحبه اشکان دژاگه نگاه کنید که گفته: بازی سختی با عراق داریم. عراق همواره خوب بازی می نماید. فقط 4 روز زمان داریم که برای این بازی مهم ریکاوری کنیم و آماده شویم. بازی عراق و ایران همواره بازی تاپی محسوب می گردد.

از عراق هم مصاحبه بشار رسن را ببینید: بازی ما با ایران سخت خواهد بود. تیم ملی ایران بازیکنان خوبی را در ترکیب خود دارد اما ما نیز تیم قدرتمندی هستیم. جو استادیوم و حضور طرفداران معین نماینده برنده خواهد بود. امیدوارم طرفداران عراقی ما را حمایت نمایند.