راه حل بوی بد دهان در دوران روزه داری - مجله سلو بلاگ

پوسیدگی دندان ها، بیماری لثه و خشکی دهان شایع ترین علل بوی نامطبوع دهان است. در موارد نادر اختلال های گوارشی مانند سوءهاضمه و التهاب مری و معده یا عفونت ها و آبسه های ریوی، التهاب حفره بینی، سینوزیت (التهاب سینوس ها)، التهاب مخاط بینی (رینیت) و التهاب ناحیه گلو مانند گلودردهای چرکی هم سبب بوی بد دهان می گردد.

تجمع به جامانده موادغذایی همراه بعضی میکروب ها در طول زمان به تخمیر موادغذایی و ایجاد بوی بد دهان منجر می گردد. در مواقع غیرروزه داری عمل شست وگرددهندگی بزاق تا حدودی به پاکسازی محیط دهان منجر می گردد ولی در زمان روزه داری به دلیل عدم مصرف مایعات در طول روز و کاهش بزاق، این عمل صورت نمی گیرد. کاهش بزاق در صورت عدم رعایت بهداشت و تجمع خرده های موادغذایی به بوی بد دهان منجر می گردد.

برترین روش پیشگیری از بوی بد دهان در درجه نخست درمان مسائل دهان و دندان قبل از ایام روزه داری است. ترمیم دندان های پوسیده، جرم گیری و برطرف مسائل لثه به کاهش پلاک میکروبی (لایه نازک سفید رنگ که روی سطوح دندانی تشکیل می گردد و شامل خرده های موادغذایی، میکروب های محیط دهان و سلول های مرده است) می انجامد. این لایه نسبت به سطوح دندانی چسبندگی دارد و فقط با آب شسته نمی گردد و بنابراین ضروری است روش های صحیح مسواک زدن برای حذف این لایه به کار گرفته گردد. رعایت دقیق بهداشت دهان در ایام روزه داری توصیه می گردد. مسواک زدن تمامی سطوح دندانی بعد از صرف سحری و استفاده از نخ دندان به منظور تمیز کردن نواحی بین دندانی مهم است؛ به ویژه استفاده از مسواک مخصوص در سطح زبان توصیه می گردد. استفاده از دهان شویه های ضدمیکروبی چنانچه براساس توصیه دندان پزشک باشد، می تواند در کاهش تعداد میکروب های دهان موثر باشد. روایت های فراوانی در خصوص اهمیت رعایت بهداشت دهان، به ویژه در زمان روزه داری، از ائمه اطهار نقل شده که بر لزوم رعایت بهداشت و مسواک زدن، حتی در طول روز، به وسیله فرد روزه دار تاکید می نماید.

در افرادی که از پروتز (دندان مصنوعی متحرک یا ثابت) استفاده می نمایند، تمیز کردن سطوح دندان مصنوعی و ناحیه زیر بریج توصیه می گردد. بعلاوه کسانی که از پلاک ارتودنسی یا براکت های ارتودنسی استفاده می نمایند، باید سطوح پلاک و اطراف براکت ارتودنسی را تمیز نگه دارند.