مهاجری: ذهن های بیمار، تمرکز را از ما گرفت

به گزارش مجله سلو بلاگ، سمیرا شیرمردی، ماشین سازی تبریز یا همان گسترش فولاد سابق، فصل را با فیروز کریمی شروع کرد اما نتایج ضعیف و شاید اختلافات بین کادرفنی و مدیرعامل باعث شد مسئولان باشگاه خیلی زود دست به تغییر بزنند و رضا مهاجری را به عنوان سرمربی تیم انتخاب کنند. با آمدن مهاجری کمتر کسی فکر می کرد این تیم به موفقیت برسد اما ماشین سازان به شکل عجیبی متحول شدند و بازی های زیبا و خوبی انجام می دادند. به طوری که هیچ حریفی نمی توانست روی کسب 3 امتیاز از ماشین سازی حساب کند. این روند ادامه داشت تا اینکه در هفته های پایانی، شایعه های در مورد کمک این تیم به تراکتور به وجود آمد و تمرکز بازیکنان تیم سبزپوش تبریزی را به هم زد. در هفته های آخر ماشین سازی نتوانست امتیازات خوبی کسب کند و در نهایت در رده سیزدهم قرار گرفت. رضا مهاجری سرمربی ماشین سازی تبریز که از نتایج راضی نیست، در مورد شرایط تیمش در فصل گذشته، آمار آن و... صحبت می کند.

مهاجری: ذهن های بیمار، تمرکز را از ما گرفت

* * *

- ماشین سازی تبریز در فصل گذشته روزهای متفاوتی داشت. در جام حذفی تصور می شد به فینال برسید اما این اتفاق نیفتاد. شما بعد از شکست دادن کاسپین بابل و پارس جم، از داماش میزبانی کردید اما در پنالتی شکست خوردید و حذف شدید که عجیب بود.

ما قبل از بازی با داماش، بازی را واگذار کردیم. مسافرت های پی در پی و البته با اتوبوس باعث شد تیم خسته گردد. ما قبل از این بازی با اتوبوس رفته بودیم مشهد و بعد هم در تهران شب تا صبح فرودگاه بودیم. این اتفاقات ناخواسته به وجود آمد اما خیلی تیم را اذیت کرد و همین خستگی باعث شد بدن ها در بازی 120 دقیقه ای نکشد. در واقع ما توان انجام 2 بازی به فاصله 3، 4 روز را نداشتیم اما این رخ داد. وگرنه برنامه ریزی ما رسیدن به فینال بود اما شکست تلخی مقابل داماش خوردیم.

- شاید هم داماش را دست کم گرفته بودید؟

نه، ما آنقدر برای داماش ارزش قائل بودیم که حتی 2 نفر از همکاران مان به قائمشهر رفتند تا بازی های داماش را از نزدیک تماشا کنند. می دانستیم نمی توانیم راحت ببریم. به هر حال داماش تیمی است که بازیکنان لیگ برتری زیادی داشت و بازی خوبی ارائه می داد. ما فقط به خستگی مان باختیم و برنامه ریزی عجیب سازمان لیگ. شما نگاه کنید، یک طرف فینال از 3 ماه قبل تعیین شد اما یک طرف دیگر همین چند روز پیش. من نمی دانم چه اصراری بود که 4 روز بعد از بازی سخت مقابل نساجی، این بازی را انجام دهیم. اگر برنامه ریزی درست تری انجام می شد ما خیلی راحت می توانستیم ببریم.

- ماشین سازی تبریز در لیگ برتر هم آماری از خود به جای گذاشت که جالب است. مثلا بیشترین گل زده را از سمت چپ داشت و بعد از آن، پاس در عمق و شوت. این نوع گل زدن برنامه ریزی شده بود؟

ما روی تمام راه های گلزنی کار کرده بودیم، چه جناح چپ و چه راست. اینکه ما در یک جناح پررنگ تر بودیم به توان و تمرکز بازیکنان آن جناح برمی گردد. در کل شرایط بازی و کیفیت بازیکنان ما، موقعیت سازی کردند. البته ما در موقعیت سازی جزو تیم های اول لیگ بودیم اما در نتیجه گیری خوب نبودیم. نکته جالب این است که بیشترین گل های ماشین سازی را هافبک ها و مدافعان زدند. از زمانی که موسوی و پیمان بابایی رفتند، خط جلوی تیم ضعیف شد و گل های خوبی نزدیم.

-

- بیشترین گل را هم از پاس در عمق دریافت کردید که تعداد آن 8 تا بود.

بله، باز هم می گویم این مساله به تمرکز بازیکنان برمی گردد. دخسوس این فصل روزهای خوبی برای ما رقم زد. البته روزهایی هم بود که شرایط روحی و روانی خوبی نداشت، مثل بازی با استقلال که گل بدی خورد و یا بازی با فولاد خوزستان اما مقابل پرسپولیس خوب بود. ما بیشتر از اینکه از قدرت حریفان لطمه بخوریم، از خودمان خوردیم. اگر تیم تمرکز و انگیزه لازم را داشت نتایج بهتری می گرفتیم و گل های کمتری می خوردیم. ما در آزادی مقابل استقلال و پرسپولیس خیلی خوب بازی کردیم و مقابل سپاهان و پدیده هم موقعیت های خوبی به دست آوردیم که اگر بهتر کار می کردیم فکر می کنم جایگاه بهتری نصیب مان می شد.

- نکته جالب این است که بیشترین گل را در 15 دقیقه پایانی زدید که 5 گل بود اما در همان دقایق 9 گل خوردید و 46 تا 60 هم 6 گل خوردید که آمار خوبی برای ماشین سازی به حساب نمی آید. ضمن اینکه در دقایق تلف شده نیمه دوم هم 2 گل دریافت کردید.

من نمی خواهم بهانه بیاورم و همیشه به داشته هایم فکر می کنم که این مساله خیلی مهم است. ما در خیلی از زمینه ها بهترین بودیم، مثلا در تعداد پاس های درست و کیفیت بازی که این برایمان ارزشمند است چون ما تیمی را تحویل گرفتیم که به لحاظ روحی و جدولی شرایط خوبی نداشت. این عوامل باعث شد کار سخت گردد. به هر حال ما بازی های خوبی انجام دادیم اما نباید در دقایق پایانی بازی اینقدر گل می خوردیم. مثلا ما در بازی با پرسپولیس دقیقه 22، 23 گل زدیم اما در دقایق آخر گل خوردیم. در کل من از نتایج راضی نیستم اما به لحاظ ارائه فوتبال، به تیمم نمره قبولی می دهم.

- اینکه در آن لحظات گل های زیادی خوردید چندان خوب نیست...

نمی دانم در چه بازی هایی این رخ داد اما حتما نیاز به ضدحمله داشتیم و در کل برمی گردد به تمرکز بازیکنان. ما در بازی با پیکان، فولاد و حتی نساجی که صفر بر صفر مساوی شدیم، موقعیت های زیادی داشتیم اما گل نکردیم که در طرف مقابل، حریفان از کمترین موقعیت های خود به دنبال گل بودند و بعضا به موفقیت هم رسیدند. اینکه ضعف هایی داشتیم تعیین است و این آمار اجتناب ناپذیر است اما باید برای آینده بهتر باشیم.

- به هر حال در همان دقایق هم بیشترین گل زده را داشتید که احتمالا به نیم فصل دوم برمی گردد.

به خاطر این مساله جا دارد از همکارانم تشکر کنم که تلاش کردند تیم همیشه در آماده ترین شکل ممکن باشد.

- نکته عجیبی که در مورد ماشین سازی وجود دارد این است که در بازی های خانگی 17 امتیاز و خارج از خانه 12 امتیاز کسب کردید اما هم در خانه و هم خارج از آن، تفاضل گل تیم تان منفی است.

خب در بازی های خانگی همیشه نیاز دارید ببرید. البته ما در خارج از خانه هم به دنبال برد بودیم. اینکه خط حمله ما از دقیقه 2، 3 بازی صاحب موقعیت می گردد اما گل نمی زند به تیم استرس وارد می کند و خیلی بد است. ما در این زمینه واقعا مشکل داشتیم و تا بازی آخر اذیت مان کرد. اگر می توانستیم مقابل پرسپولیس، سپاهان یا استقلال که بازی های خوبی انجام دادیم و موقعیت های زیادی ایجاد کردیم، گل بزنیم و ببریم بدون شک در ادامه با اعتماد به نفس بالاتری پیش می رفتیم. ما در مقابل این تیم ها می توانستیم دفاع کنیم اما این شیوه بازی را دوست نداشتیم. تلاش کردیم گل بزنیم اما یک سری استرس، دفاع را متزلزل کرد که این مساله تجربه بزرگی بود که برای فصل آینده ضعف ها را برطرف کنیم.

- تماشاگران بازی های خانگی ماشین سازی به طور میانگین حدود 2700 نفر بود. این آمار را خوب می دانید یا بد؟

با توجه به اینکه پیش از این تماشاگران ماشین سازی در هر بازی حدود 50 تا 100 نفر بود، به نظرم پیشرفت خوبی بود. دلیل این پیشرفت هم بازی های باکیفیتی بود که انجام می دادیم. من وقتی به خیابان می رفتم هواداران زیادی را می دیدم که از کیفیت بازی مان راضی بودند که این مساله برایم ارزش زیادی داشت.

- ماشین سازی در 8 بازی پایانی خود تنها 4 امتیاز کسب کرد. دلیل این مساله چه بود؟

یک سری فشار روی تیم ما بود که اجازه نمی داد راحت کار کنیم. مثلا جلوی تراکتور بازی می کردیم تیم های دیگر علیه ما می شدند و این ذهنیت وجود داشت که بازی همیشگی مان را انجام نمی دهیم که اینطور نبود. وقتی هم مقابل تیم های دیگر بازی می کردیم این بحث ها به شکل دیگری پیش می آمد. افکار عمومی انتظار داشتند به شکلی که آنها می خواستند نتیجه بگیریم اما ما فقط به فکر تیم خودمان بودیم و همیشه در تلاش برای رسیدن به پیروزی. به هر حال همین استرس ها روی تیم تاثیر می گذاشت و باعث شد تمرکز لازم را نداشته باشند که نتایج هم ضعیف شد.

- خیلی ها معتقدند ماشین سازی با منفی 6 امتیاز لیگ را شروع کرد و به خاطر تراکتور بازی می کرد!

نه، اصلا. مگر می گردد چنین چیزی؟! امکان ندارد. ما به سپاهان و پرسپولیس هم باختیم یعنی باید بازی مقابل آنها را هم منفی بزنیم؟ متاسفانه یک سری ذهنیت بیمار به تیم فشار آورد. تراکتور تا 4، 5 هفته پایانی لیگ بیشترین شانس را برای قهرمانی و سهمیه داشت اما یک سری عوامل مانع شد. این تیم مقابل سپاهان، استقلال و پدیده پیروز شد و مقابل پرسپولیس هم مساوی گرفت. این ها نشان می دهد تراکتور پتانسیل لازم را برای امتیاز دریافت داشت و نیازی به دیگر تیم ها نداشت.

- فکر می کنید کدام بازیکن بیشترین بازی را برای ماشین سازی در فصل گذشته انجام داد؟

فرناندو دخسوس فقط 2 بازی نبود. زنده روح و معبودی هم فکر می کنم جزو اولین ها هستند.

- بعد از دخسوس، کنعانی زادگان بیشترین بازی را انجام داد.

درست است. کنعانی هم خیلی خوب کار کرد و توانست به تیم ملی برسد و در آنجا هم بازی های خوبی انجام دهد که باعث افتخار است.

-

- از این بحث ها بگذریم، حضور ویلموتس در تیم ملی ایران را چطور می بینید؟

ویلموتس انتخابی است که با یک کار کارشناسی اجرا شده. کمیته تیم های ملی بدون شک با آنالیز، تجزیه و تحلیل به این گزینه رسیدند و می دانند به چه جهاتی به تیم ملی ایران می تواند کمک کند. ویلموتس سرمربی جوان و اکتیوی است که هدایت تیم های ملی بلژیک و ساحل عاج را به عهده داشته که امیدوارم از این تجربیات به نحو احسن برای تیم ملی ایران استفاده کند. امیدوارم دیگر بحث هایی مثل زمان کی روش پیش نیاید و با ویلموتس به بهترین شکل همکاری گردد و در کل وفاق خیلی خوبی باشد.

- گفته می گردد شما یکی از گزینه های سرمربیگری تیم امید هستید. آیا در این مورد با شما صحبتی شده؟

نه، هیچ صحبتی با من در این مورد نشده اما باعث افتخار است که در خدمت تیم ملی کشورم باشم.

- یعنی اگر به شما پیشنهاد داده گردد، قبول می کنید؟

بله، چرا که نه. همیشه و هر شرایط، کار کردن برای تیم ملی کشورم، برایم افتخار است.

- اما تا الان با مربیان زیادی در این مورد صحبت شده بود و قبول نکردند. فکر می کنید دلیل رد کردن پیشنهاد تیم امید چه می تواند باشد؟

نمی دانم اما شاید به خاطر زمانش باشد. برای اینکه تیم امید بعد از سالیان سال، بتواند راهی المپیک گردد نیاز به زمان دارد. زمانی که بازی های المپیک تمام شد باید کادرفنی تیم هم تعیین می شد تا بتواند برنامه ریزی لازم را انجام دهد.

- یعنی فرصت لازم از دست رفت؟

بله، من اینطور فکر می کنم. زمان خیلی مهم است. به خاطر همین هم خیلی از مربیان از آبرویشان می ترسند. اینکه تلاش و موفقیت شان در این زمان نتیجه می دهد یا نه. شاید به خاطر همین باشد که خیلی از مربیان تصمیم دریافتد این پیشنهاد را قبول نکنند.

- شاید هم به خاطر همکاری نکردن باشگاه ها با تیم امید باشد؟

این جزو مسائل بعدی می گردد. الان مساله مهم همان زمان است که از دست رفت.

9

منبع: ایران ورزشی
انتشار: 7 مرداد 1398 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: sloblag.com شناسه مطلب: 5291

به "مهاجری: ذهن های بیمار، تمرکز را از ما گرفت" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "مهاجری: ذهن های بیمار، تمرکز را از ما گرفت"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید