ناسا شکارچی آب به ماه می فرستد - مجله سلو بلاگ

ناسا میخواهد ماهواره کوچکی را سوار بر یکی از قدرتمندترین موشک های تا به امروز ساخته شده به سمت کره ماه پرتاب کند تا یخ های مخفی درون دهانه های برخوردی سطح ماه را شکار کند. اعماق این دهانه ها که در نزدیکی قطب های ماه قرار دارند، هرگز تابش نور نور خورشید را حس نکرده اند، بنابراین مکان مناسبی برای جستجوی یخ-آب هستند.

جدیدترین ماجراجویی ناسا، ارسال اولین زن و یک مرد دیگر به ماه است. با وجود این واقعیت که بشریت برای اولین بار در سال 1969 از سطح ماه بازدید کرد، اما تکرار این اتفاق هنوز یک چشم انداز فوق العاده چالش برانگیز و پرهزینه است.

یکی از راه هایی که ناسا امیدوار است با استفاده از آن بتواند هزینه های مأموریت بازگشت به ماه را کاهش دهد و این کوشش را مقرون به صرفه تر کند، برداشت و استفاده از منابع موجود در ماه است. به طور خاص، آژانس های فضایی در سراسر دنیا در حال آنالیز امکان استخراج یخ-آب در ماه هستند که می تواند به آب آشامیدنی، اکسیژن یا حتی سوخت موشکی تبدیل گردد.

باربارا کوهن محقق ناسا در مرکز پرواز فضایی گودارد در مریلند می گوید: اگرچه ما می دانیم که یخ درون سردترین و تاریک ترین دهانه های ماه وجود دارد، اما اندازه گیری ها و محاسبات قبلی کمی مبهم بودند.

این ایده از نظر علمی خوب است، اما اگر ما قصد داریم فضانوردانی را به آنجا بفرستیم تا این یخ ها را آب نمایند و آن را بنوشند، باید اطمینان حاصل کنیم که این یخ-آب ها حتما در آنجا وجود دارند.

ماهواره شکارچی مذکور لونار فلش لایت(Lunar Flashlight) نام دارد که قرار است هنگام پرتاب مأموریت آرتمیس 1 بر روی موشک Block-1 SLS ناسا سوار گردد و یک اسلحه لیزری را برای تاباندن نور قوی به دهانه های ماه و شناسایی یخ-آب همراه خود دارد.

این کاوشگر در طبقه ای از ماهواره ها به نام تاسواره ها(CubeSats) قرار می گیرد که در اندازه های نسبتاً کوچک و با طراحی ماژولار ساخته می شوند. اندازه این تاسواره تنها 12 در 12 در 24 در 36 سانتی متر است.

تاسواره ها با توجه به حجم محدودی که دارند، دارای محدودیت های متعددی هستند، اما در عین حال بسیار کاربردی هستند، به خصوص هنگامی که از آزمایش فناوری های جدید و آزمایشی صحبت می گردد که می توانند در مأموریت های پرچم دار بعدی استفاده شوند. فراوری آنها نیز ارزان است و نیازی از طریق نقلیه پرتابی اختصاصی برای رسیدن به مدار ندارند.

نیروی لازم برای کار این تاسواره 14 کیلوگرمی توسط پنل های خورشیدی تامین می گردد و دارای چهار موتور پیشران است که از یک سوخت جدید سازگار با محیط زیست استفاده می نمایند.

ابزار علمی اصلی لونار فلش لاست یک بازتاب سنج چهار لیزری است که برای آنالیز عمق دهانه های ماه و شناسایی یخ-آب در آنها استفاده می گردد.

این فضاپیمای کوچک در 10 باری که طی دو ماه به دور ماه خواهد چرخید، از فاصله 15 کیلومتری روی قطب جنوب ماه متمرکز می گردد و اندازه گیری های خود را انجام می دهد.

کف دهانه هایی که توسط این تاسواره کاوش خواهد شد سال هاست که در تاریکی مطلق واقع شده است.

کوهن شرح می دهد: خورشید دور افق دهانه حرکت می نماید، اما هرگز به درون دهانه نمی درخشد. از آنجا که این دهانه ها بسیار سرد هستند، مولکول ها هرگز انرژی کافی برای فرار را دریافت نکرده و نمی نمایند، بنابراین به دام افتاده اند و طی میلیاردها سال در آنجا جمع شده اند.

این کاوشگر به منظور شلیک سریع پرتوهای لیزر مادون قرمز به درون دهانه ماه و سپس دریافت بازتاب آن طراحی شده است. خاکی که سطح ماه را پوشانده است موسوم به رگولیت(regolith)، نور مادون قرمز را جذب نمی نماید، در حالی که یخ-آب آن را جذب می نماید. بنابراین هرچه میزان جذب در دهانه های قمری بیشتر باشد، مقدار یخ هایی که در آنجا پنهان شده اند نیز بیشتر است. هنگامی که لونار فلش لایت ماموریت خود را در زمینه نقشه برداری از یخ های موجود در دهانه های ماه انجام داد، به آن دستور داده می گردد که زندگی خود را با سقوط و برخورد به قطب جنوب ماه به انتها برساند.،ایسنا

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا