ضرورت کسب تجربه از کشورهای پیشرفته برای مقابله با کرونا
به گزارش مجله سلو بلاگ، فریال مستوفی عضو هیات نمایندگان اتاق ایران بحران اپیدمی کرونا اکنون دیگر دنیای شده و با چشم اندازی نامشخص همچنان در حال آسیب زدن به جان انسان ها است و اقتصاد دنیا و کشورها را به شدت تحت تاثیر قرار داده است. پیش بینی می گردد در امسال رشد اقتصادی در بسیاری از کشورها منفی و با رکودی بی سابقه روبرو گردد. صندوق بین المللی پول (IMF)، پیش بینی نموده است رشد اقتصادی دنیا در امسال (2020) کاهش یافته و به منفی 3 درصد برسد. طبق برآوردها، این رکود عظیم ترین و بدترین رکود از زمان رکود عظیم سال 1929 به شمار می رود؛ رکودی که به مراتب بدتر از بحران اقتصادی 2009 خواهد بود و همان گونه که اخیرا شاهد بودیم به رغم توافق صورت گرفته برای کاهش فراوری نفت، قیمت رشد چندانی نداشت، زیرا تقاضا به علت توقف فعالیت بسیاری از بنگاه ها کاهش پیدا نموده است.
بنابراین باید گفت با بحران جهانی بی سابقه فعلی و با وجود عدم قطعیت های بسیاری که با آنها روبرو هستیم، همه کشورها تحت تاثیر قرار خواهند گرفت.
اما تفاوتی که میان کشورهایی که اقتصاد سالم تری دارند مانند آلمان، کانادا، انگلستان و ... در مقایسه با اقتصاد ایران، این نکته است که این دسته کشورها به دلیل زیرساخت و بنیه اقتصادی بهتری که دارند، می توانند بعد از طی شدن دوره بحران، سریع تر خود را بازیابی نموده و به شرایط عادی برگردند. البته چشم انداز سرانجام اپیدمی تعیین نیست و عدم اطمینان قابل توجهی در خصوص اینکه چشم انداز اقتصادی بعد از تمام شدن آن چگونه خواهد بود وجود دارد. اما بالاخره این بحران تمام می گردد و بعد از آن، زمان بازسازی اقتصادها فرا می رسد.
اقتصاد ایران بدون کرونا هم شنماینده و دچار بیماری بود و این اپیدمی این شرایط را وخیم تر و شرایط را برای کشور بسیار سخت تر می نماید. اقتصاد ایران به دلیل تحریم های خارجی که علاوه بر نفت، حوزه های وسیعی از جمله مواد معدنی، فلزات، قیر، پتروشیمی، نساجی و... را در برگرفته است، شرایط بسیار سختی را می گذراند. علاوه بر تحریم های آمریکا، ضعف در مدیریت، سیاست گذاری و تصمیم گیری داخلی نیز در تشدید این شرایط اقتصادی تاثیرگذار بوده است. محدودیت های اعمال شده بر سر فعالیت بخش خصوصی، بخشنامه و آیین نامه های متعدد و دست و پاگیر و نبود آزادی اقتصادی باعث شده است بسیاری از کسب و کارها ورشکسته شده یا فعالیت خود را متوقف نمایند و آن دسته از بنگاه های باقی مانده نیز با مسائل عدیده ای دست به گریبانند. با تورم 8/ 34 درصدی و رشد اقتصادی منفی 6/ 7 درصدی که مرکز آمار برای سال 1398 اعلام نموده، اوضاع اقتصادی بسیار شنماینده دیده می گردد. از طرفی باید توجه داشت که بودجه سال 1399 با فروش 5/ 1 میلیون بشکه نفت به قیمت 50 دلار پیش بینی شده است، این در حالی است که در وضع فعلی نه میزان فروش و نه قیمت نفت با بودجه پیش بینی شده مطابقت ندارد. بنابراین با کسری حدود 150-120 هزار میلیارد تومانی قبل از کرونا روبرو خواهیم بودیم.
اقتصاد ایران شبیه بیماری است که در آی. سی. یو بستری است و احتیاج به مراقبت های ویژه دارد و حالا کرونا مانند آن است که این بیمار در این شرایط سخت، دچار ذات الریه هم شده است و اوضاع آن وخیم تر و بحرانی تر شده است. پیش بینی می گردد اقتصاد ایران که در دو سال گذشته رشد منفی را تجربه نموده است 6 درصدکوچک تر شده و نرخ بیکاری آن از 10 درصد به 16 درصد برسد.
اما در این مقطع زمانی مهم ترین اولویت حفظ جان انسان هاست که باید مورد توجه قرار گیرد. در وهله اول باید به سلامت مردم اهمیت داده و دولت تمام کوشش خود را برای حفظ جان مردم و کاهش آمار ابتلا و مرگ و میر انجام دهد. اپیدمی کرونا تجربه جدیدی است و نه فقط در ایران بلکه در کل جهان تجربه قبلی وجود ندارد و به نوعی همه جهان را غافلگیر نموده است. تنها تجربه ای که به نظر می رسد تا حدودی جواب داده است، قرنطینه است. بنابراین همانند سایر کشورها سلامت مردم باید اولویت شماره یک دولت باشد و بحث قرنطینه را با جدیت بیشتری پیگیری کند. دولت برای اینکه بتواند این مهم را عملی سازد، باید یاری هزینه ای را برای تامین معیشت مردم در نظر بگیرد و به افراد ارائه دهد و با این یاری از مردم بخواهد که در خانه ها بمانند و پروتکل های بهداشتی را هم رعایت نمایند. اقدامی که در حال حاضر بسیاری از کشورها انجام داده اند که هدف آن حمایت از سلامت و معیشت مردم و پشتیبانی از کسب وکارهاست.
برای مثال آمریکا 2200 میلیارد دلار در نظر گرفته است و به هر فردی که درآمد سالانه او زیر 75 هزار دلار است 1200 دلار یاری اقتصادی ارائه می نماید. ایتالیا هم با اینکه شرایط اقتصادی چندان مناسبی ندارد، اما بسته 25 میلیارد یورویی را برای این امر اختصاص داده و پمپاژ 350 میلیارد یورو نقدینگی برای یاری به کسب وکارها و خانوارها را پیش بینی نموده است. حمایت و تقویت شبکه تامین اجتماعی، یاری 600 یورویی به کارگران خود اشتغال، تعلیق بازپرداخت وام مسکن، ارائه یاری هزینه 600 یورویی به والدین و... از جمله موارد دیگری است که این کشور پیش بینی نموده است.
در چین نیز برنامه جامعی برای حمایت در نظر گرفته شده است، از جمله جبران حقوق و دستمزد کارگرانی که قرنطینه شده یا تحت تاثیر قرار گرفته اند، تعویق پرداخت های حق بیمه، صندوق ذخیره مسکن و اقتصادیات، کاهش هزینه های اقتصادی و سیاست های ترجیحی اقتصادیاتی مربوط به اقتصادیات ارزش افزوده و اقتصادیات بر مصرف و... که دولت در همه سطوح برای یاری به شرکت ها و افراد برای کنار آمدن با مسائل وضع نموده است.
در کانادا برنامه جامعی برای حمایت از افراد و خانواده ها، بیکاران، افراد قرنطینه شده، فقرا، سالمندان و سایر گروه های اجتماعی پیش بینی شده است. از جمله افزایش 300 دلاری یاری هزینه برای هر کودک، ارائه اعتبار 600 دلاری اقتصادیاتی کالاها و خدمات برای خانواده های کم درآمد و متوسط، تعویق بازپرداخت وام مسکن، ارائه 2000 دلار معاف از اقتصادیات تا 4 ماه به کارگران بیکار شده و ... در این بسته پیش بینی شده است.
در کشور ما نیز باید سیاست های حمایتی در پیش گرفته گردد. در این زمینه باید هر چه سریع تر اقدام کرد؛ چراکه هر چقدر دیرتر عمل کنیم و با آشفتگی در تصمیم رفتار کنیم تبعات آن بیشتر دامان کشور را خواهد گرفت و حجم آسیب ها بیشتر خواهد بود. همگان واقف هستند که دولت به لحاظ منابع در تنگنا قرار گرفته است و کسری بودجه دولت یکی از معضلات مهم اقتصاد ایران برای سال 1399 است، اما این بحران بسیار جدی و احتیاجمند اهتمام ویژه است و علاوه بر دولت سایر نهادهایی که فعالیت اقتصادی داشته و در کیک اقتصاد کشور سهیم هستند نیز به باید به میدان آمده و در تامین این بودجه به دولت یاری نمایند. خود مردم نیز هر کس بر حسب وسعی که دارد قطعا یاری می نمایند و کسی دریغ نخواهد کرد.
از سوی دیگر به وسیله کشورهای دوست سعی گردد که مقداری از پول های فریز شده توسط آمریکا آزاد گردد و برای اینکه بهانه آمریکا گرفته گردد، این کار با همکاری یک سازمان بین المللی انجام گردد و از محل این منابع برای یاری به افراد استفاده گردد؛ چراکه فقط موضوع یاری های بهداشتی مطرح نیست و یاری اقتصادی نیز باید انجام گردد تا معیشت مردم نیز تامین شده و بتوان از مردم در مقابل این آسیب ها محافظت کرد.
بنابراین از این پول های فریز شده نیز باید استفاده گردد و قطعا راهکارهایی می توان توصیه کرد. همچنین دولت، صنایع بهداشتی، سلولزی، غذایی و صنایع دیگری که در این مرحله پتانسیل دارند را می تواند تقویت کند تا آثار رکود در سایر بخش ها را تا حدودی جبران کند. براساس گزارش های سازمان توسعه تجارت، ایران توان افزایش صادرات به 100 میلیارد دلار را با توجه به ظرفیت 1200 میلیارد دلاری بازار کشور های همسایه دارد، در حالی که اکنون این رقم کمتر از 24 میلیارد دلار است. بنابراین باید اهتمام ویژه ای به صادرات گردد و کوشش ها را به سمت تسهیل تجارت معطوف و سوق داد و با کشورهای همسایه پروتکل های بهداشتی را پیش برده و بحث صادرات را به طور جدی مدنظر قرار دهیم. همچنین بعد از تمام شدن بحران، از شرکت ها حمایت های لازم انجام گردد و بستری فراهم گردد تا جریان صادرات تداوم پیدا کند. این بحران چنان گسترده و وخیم خواهد بود که احتیاجمند عزم جهانی و ملی برای کنترل آن است. بنابراین باید تمام کوشش سیاست مداران در جهت حفاظت از جان انسان ها و معیشت مردم و حمایت از کسب وکارها برای فائق آمدن بر این شرایط سخت باشد.
منبع: اتاق بازرگانی ایرانبی نهایت اس ام اس: اس ام اس عاشقانه، جدید، خنده دار
صبح مهریز: مجله فروش و راهکارهای بازاریابی مدرن و دیجیتالی