میراث رئیس جمهوری که تاجر بود - مجله سلو بلاگ

میراث تلخ ترامپ

ریچارد هاس؛ رئیس اندیشکده شورای روابط خارجی امریکا

دیگر می توان با اطمینان از رفتن دونالد ترامپ گفت. گرچه خودش چندان رغبتی به این کار نداشت اما 20 ژانویه (امروز) او کاخ سفید را ترک می کند. گذر زمان نشان می دهد ترامپ چه تغییرات گسترده ای در امریکا و جهان رقم زده است. به طوری که حتی اگر او را بدترین ننامیم، یکی از بدترین های جهان تلقی می شود. درست است که ترامپ اقدامات سازنده ای مانند قطع اقتصادیات های سنگین شرکت ها که در تقویت رشد اقتصادی مؤثر بود یا تقابل هوشمندانه و مستقیم با چین یا ارسال سلاح به مناطق تحت اشغال روسیه در اوکراین یا توافق تجاری نفتا با مکزیک و کانادا و دریافت تأیید آن در کنگره را انجام داد اما اشتباهاتی داشت که بر همه این خوبی ها سایه می اندازد. اولین و مهمترین آن تخریب دموکراسی امریکایی بود که با اقداماتی مانند ترغیب هوادارانش برای حمله به کاخ کنگره، فرافکنی علیه رسانه ها، افزایش دروغ پراکنی و زیر سؤال بردن مآغازیت انتخابات آن را محقق کرد.

دومین اشتباه او در مدیریت نادرست کووید19 بروز کرد. جایی که ناکارآمدی و سوءمدیریت رئیس جمهور، در آستانه خروجش از کاخ سفید آمار مرگ ها را به 400 هزار نفر کشانده است. به نظر می رسد او تصور می کرد بهادادن بیش از حد به اقدامات مقابله ای با این ویروس که سبب رکود اقتصادی شده بود، می تواند در انتخاب مجددش تأثیر بگذارد اما او جهت را کاملاً اشتباه رفت. سومین میراث هولناک ترامپ در سیاست خارجی بود که جایگاه امریکا در جهان را تنزل داد و آن را به انزوا کشاند. در این شرایط ترمیم زخم هایی که ترامپ بر امریکا وارد آورده شاید غیرممکن نباشد اما در کوتاه مدت بسیار سخت خواهد بود. شاید او دیگر رئیس جمهور نشود اما همچنان یکی از مهره های بانفوذ جمهوریخواهان و امریکا باقی خواهد ماند. ترامپ، امریکایی به مراتب بدتر از آنچه تحویل گرفته بود پیشکش کرد و این میراث دردآور ترامپ است.

بازسازی امریکا و جهان پس از ترامپ

کمال درویش، وزیر دارایی سابق ترکیه

بسکمک معتقدند، به دلایل بسکمک که ممکن است فراتر از آنچه در دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ رخ داد، باشد، لیبرال دموکراسی در امریکا در حال زوال است. اما شاید پرده آخر حکومت ترامپ که همراه با خشونتی بی سابقه بود، منجر به کاهش قطب بندی های سیاسی که موجب شکاف کنونی در امریکا شده و تقویت نهادهای دموکراتیک این کشور شود.

میراثی که ترامپ برای بایدن به جا گذاشت، حمله به دموکراسی بود. البته نمی توان منکر آن شد که امریکا ده ها سال قبل از ترامپ نیز در حال زیر سؤال بردن دموکراسی در جهان بود و اغلب از دولت های استبدادی حمایت می کرد. برای مثال امریکا با همه ادعاهایی که درباره دموکراسی داشت، در اوایل دهه 1950 دولتی را که به صورت دموکراتیک در ایران روی کار آمده بود با کودتا خلع کرد و در سال 1973 کودتایی را علیه سالوادور آلنده در شیلی رقم زد.

اما این نمونه ها نباید مانع از آن شود که بایدن بیکار بنشیند تا امریکا از این برهه سخت تاریخی عبور کند. او می تواند میراثی که برایش به جا گذاشته تغییر دهد و به یاد داشته باشد، حمایت از لیبرال دموکراسی، به معنای مداخله در امور سایر کشورها نیست و نباید باشد. شاید در برخی موارد مثل تهدیدهای واقعی جهانی لازم به مداخله سایر کشورها در امور کشوری باشد، اما تغییر رژیم ها حتی اگر به ایجاد دموکراسی در کشوری کمک کند، نباید یک هدف باشد. زیرا هر رژیمی که با کمک نیروهایی خارجی در کشوری بر مسند قدرت بنشیند، مآغازیت لازم را نخواهد داشت.

امریکا برای دهه ها برای حمایت از دموکراسی، فاقد استراتژی کامل و منسجمی که قابلیت اجرا نیز داشته باشد، بوده است. پس بهتر است، بایدن با میراثی که به او رسیده تلاش کند، به جای پرداختن به چالش های قدیمی، واقعاً به چندجانبه گرایی و حمایت از نهادهای بین المللی روی آورد. بایدن و هریس در کمپین های خود نشان دادند که تفکر درستی در زمینه های دموکراسی دارند. پس نباید اجازه دهند به خاطر میراثی که به آنها رسیده فرصت از دست برود.

امریکا مرکز جدید بی ثباتی در جهان

نوریل روبینی ، مشاور اقتصادی سابق کاخ سفید در دولت بیل کلینتون

این مسأله که آیا توفانی که در دو هفته اخیر در امریکا به راه افتاده، تلاش برای یک کودتا یا حمله به دموکراسی بوده است، فقط یک مسأله معنایی است. آنچه مهم است این است که این خشونت به دستور یک رئیس جمهوری دیوانه خطرناک با هدف جلوگیری از انتقال مآغاز قدرت به نفع خود اجرا شده است. البته وقایع 6 ژانویه که می توان آن را میراث ترامپ دانست، تعجب آور نبود و تحلیلگران بسکمک از ماه ها قبل درباره آن و اینکه ممکن است ترامپ با امیال دیکتاتورمآبانه اش کشور را به آشوب بکشد، هشدار داده بودند. اما این هرج و مرج و لطمه ای که به دموکراسی وارد شدف تنها میراث او نبود. فراتر از این رویدادها، ترامپ مسئول بی توجهی به بهداشت عمومی و سلامت مردم امریکا است. امریکا 4 درصد از جمعیت جهان را تشکیل می دهد، اما 20 درصد مرگ و میرهای کرونایی در این کشور رخ داده است. امریکایی که دونالد ترامپ برجا گذاشته درست مانند جمهوری موزی است؛ کشوری که هرچند هزینه های زیادی صرف بهداشت و درمان می کند اما توانایی کنترل کوچکترین یا مهمترین چیزها مثل یک پاندمی را ندارد. این باعث شده است، رهبران کشورهای دیگر امریکا را مورد استهزا قرار دهند. ترامپ ضربه زیادی به قدرت نرم امریکا زد. اما بدتر از آن با شورش های روز 6 ژانویه امریکا را به سمت بی ثباتی برد. حتی قبل از انتخابات 2020 هم آژانس های امنیتی امریکا هشدار می دادند که تروریسم و خشونت راستگرایان افراطی امریکا را تهدید می کند. اکنون این تهدید پررنگ تر شده است. طوری که با روی کار آمدن بایدن هم می تواند ادامه داشته باشد. از همین رو می توان گفت، امریکا در ماه ها و حتی سال های آینده می تواند کانون جدید بی ثباتی ها در جهان باشد. وضعیتی که ممکن است، رقبای استراتژیک امریکا بیشترین بهره را از آن ببرند.

سال های فراموش نشدنی

استفن کولینسون؛ کارشناس خبری سی ان ان

4 سال دروغ پراکنی، توئیت های خصمانه، اخراج، شـعارهای تفرقه برانگیز و حمایت از راست های افراطی پایان به پایان رسید.

عصر سیاسی ترامپ با دروغ پردازی درباره محل تولد باراک اوباما، رئیس جمهور پیشین امریکا و تئوری توطئه علیه او با اندک نشان دادن میهمانان مراسم تحلیف وی آغاز شد و با ادعاهای نادرست ترامپ درباره پیروز انتخابات 2020، جنجالی تر به پایان رسید. او با زیر پا گذاشتن سنت انتقال قدرت صلح آمیز حتی مآغازیت بایدن را نیز به چالش کشاند و درد مردم را در اوج بحران بیشتر کرد. اما پایان چهارشنبه هواپیمای شخصی او از فراز کاخ کنگره عبور کرده و مایل ها دور خواهد شد و بایدن با تحلیفی بی سروصدا آن هم در نتیجه سوءمدیریت سلفش و مرگ 400 هزار نفر بر اثر کرونا، برای ریاست جمهوری سوگند یاد می کند. آنچه مسلم است نادیده انگاشتن کووید19 از سوی رئیس جمهور، پیش از هر چیز ریشه در منافع شخصی سیاسی اش داشت.

ترامپ با دستاوردهایی کاخ سفید را ترک می کند که هرگز فراموش نخواهد شد. جدای از اقدامات نژادپرستانه و وعده های محقق نشده در زمینه خدمات درمانی، اقدامات جنجالی ترامپ پس از باخت در انتخابات، افراطی گری را در میان هوادارانش تزریق کرد. به طوری که بسکمک از آنها دولت جدید را قبول ندارند. او کشور را دوپاره کرد. بنابراین رفتن او نه تنها بر آینده جمهوریخواهان بلکه بر اتحاد امریکا نیز اثرگذار خواهد بود. بایدن رهبری پرچالش ترین امریکا را از زمان فرانکلین روزولت برعهده گرفته است و با وجود اهداف بلندپروازانه او بدون شک توانایی هایش با مهار کرونا و رهایی امریکا از بحران اقتصادی محک خواهد خورد. با این حال یک موضوع برای تیم بایدن محرز است؛ کاخ سفید به مراتب روزهای آرام و باثبات تری را بعد از ترامپ تجربه خواهد کرد و دست کم ممکن است هرگز کابوس 4 سال گذشته برای امریکا تکرار نشود.

میراث ترامپ برای خود

کیمبرلی استراسل ،ستون نویس وال استریت ژورنال

یک سیاستمدار باید خیلی سخت کار کند تا بتواند در یک روز هم میراث خود را نابود کند و هم آینده کشورش را؛ و دونالد ترامپ روز 6 ژانویه که حمله به کنگره امریکا را کلید زد، این کار را کرد. هرچند که از مدت ها قبل تلاش خود را برای رسیدن به این نقطه آغاز کرده بود. او می توانست با وجود همه عقایدی که داشت، به گونه ای دیگر میراث خود را به جا بگذارد. می توانست به عنوان کننده قشری که می خواستند اعتراض خود را به شرایط موجود اقتصادی و سیاسی بیان کنند، ظاهر شود. اما خروج او از توافقنامه آب و هوایی پاریس، پاره کردن برجام و کاهش اقتصادیات برای ثروتمندان و وارد کردن دادستان های دلخواه خود به عالیترین نهاد قضایی امریکا و حتی حفاری در منطقه حفاظت شده شمال ضربه های مکرری به کشور وارد کند.

اینها میراث ترامپ برای کشور هستند. اما نباید از میراث که او برای خودش به جا گذاشته نیز غافل شد.

ترامپ در دو هفته اخیر هزینه نابخردی های خود در رخ دادن حمله به ساختمان کنگره امریکا را داد. بسکمک از اعضای دولتش استعفا کردند و برای دومین بار به استیضاح کشیده شد.

اکنون حتی بسکمک از هواداران او که دو ماه پیش به وی رأی دادند، دیگر تمایلی ندارند، در سال 2024 او را در انتخابات ببینند. این میراثی است که او برای خود به جا گذاشته است و آینده خود را با آن به نابودی کشیده است.

پایان دردهای امریکا

هیأت تحریریه فایننشال تایمز

بحران خروج دونالد ترامپ از کاخ سفید نگرانی هایی را در پی دارد. زمان قضاوت درباره آن بدون شک دور نیست. آنچه مسلم است ریاست جمهوری ترامپ بیشترین تبعات را داشته است. او نه تنها اتحاد در داخل امریکا را از بین برد که اعتبار خارجی آن را نیز به پایین ترین سطح ممکن از زمان جنگ ویتنام رساند. تفکیک آنچه او در داخل و خارج امریکا انجام داده است به سادگی امکانپذیر نیست. اقداماتی مانند خروج امریکا از معاهده آب و هوایی پاریس و سازمان های چندجانبه، سیاست خصمانه در قبال تولید داخلی و ... و بسکمک سیاست های خارجی نادرست، غرب را بدون رهبر نگه داشت.

ترامپ کشور را به خاطر منافع خودش نابود کرد اما بدتر از آن اینکه جمهوریخواهان نیز نتوانستند ژئوپلیتیک منطقه را درک کنند، چراکه مسائل داخلی امریکا به مسکو یا پکن مربوط نیست یا هر آشوب یا بحران نژادپرستانه، تنها چهره غرب را شکننده خواهد کرد. در نهایت اینکه ترامپ با سوءمدیریت کرونا، فرصت پیروزی را به چین پیشکش کرد. اگر رئیس جمهوری ترامپ را به عنوان زمان از دست رفته در نظر بگیریم، باید اعتراف کنیم که او به هیچ وجه قدرت کاریزما یا مهارت لازم برای این کار را نداشته است.

دو بار استیضاح و آمار هول انگیز مرگ ومیر بر اثر کرونا، مؤید این ادعا است. اما با همه اینها رفتن او مسلم است. در عین حال بایدن در حالی آماده حضور در کاخ سفید و تقابل با میراث درهم شکسته ترامپ می شود که همچنان شماری از شهروندان امریکایی، رقیب شکست خورده اش را حمایت می کنند. با تمام اینها نباید به اشتباه این شرایط را خطرناک بدانیم، بلکه خروج رئیس جمهور دغل باز امریکا پایانی بر دردهای این کشور خواهد بود.